Dit is Leaders in Finance: een podcast waarin ik op zoek ga naar de mensen achter het succes. Ik praat met leiders van nu en later over hun drijfveren, carrière en privéleven. Waarom? Omdat er meer gesproken moet worden in de financiële sector. Leaders in Finance wordt mede mogelijk gemaakt door Kayak, FG Lawyers en Bizcuit.
Jeroen: Welkom bij een nieuwe aflevering van Leaders in Finance. Deze week spreek ik met de CEO van Euronext Amsterdam: Simone Huis in ‘t Veld. Zij is daarnaast lid van een managing board van de Euronext groep. Welkom, Simone!
Simone: Dankjewel!
Jeroen: Leuk om hier te zijn en ik blijf elke keer weer in herhaling vallen als ik zeg dat ik ook eigenlijk te gast ben. Jij bent te gast bij mij, maar wel in jouw pand hier in Amsterdam aan het Beursplein. Even kort iets over jou ter introductie. Voordat Simone in oktober 2019 bij Euronext begon heeft zij circa 20 jaar ervaring opgedaan in de bancaire sector bij o.a. Rabobank en ABN AMRO en in haar laatste functie was zij Chief Operating Officer (COO) bij Deutsche Bank Nederland. Op het moment is zij daarnaast Lid van de Raad van Commissarissen van iBABS, Bestuurslid van VNO-NCW, neemt ze deel aan een AFM-adviespanel en is ze boardmember van EnterNext. Simone studeerde facilitair management en sociologie en deed allerlei internationale executive management opleidingen tijdens haar carrière. Euronext Groep heeft zetels in Amsterdam, Brussel, Dublin, Lissabon, Londen, Oslo, Parijs, en de circa 1200 genoteerde bedrijven hadden in 2019 een gezamenlijke market cap van 5.000 miljard. Euronext groep had in 2019 bijna 700 miljoen omzet met 200 miljoen + netto winst. In Nederland zijn circa 125 bedrijven beursgenoteerd. Wat ik eigenlijk als eerste wilde vragen aan jou is: Je hebt in de bancaire sector gewerkt, niet per se enorm op de voorgrond. Dat is nu veel meer het geval. Hoe vind je dat, zo’n enorme verandering?
Simone: Leuk en uitdagend. Ik was ook op zoek naar weer een nieuwe uitdaging, dat is ook wel de rode draad in mijn carrière; ik kijk altijd weer uit naar nieuwe uitdagingen. En toen dit voorbij kwam en op mijn pad kwam, leek mij dat een hele mooie volgende stap. Dat is ook zo gebleken na zo’n negen maanden.
Jeroen: Heb je daarvoor dan expres dat niet gedaan?
Simone: Het was ook de situatie bij Deutsche Bank, waar we met elkaar hadden afgesproken dat we niet actief in Nederland de media zouden opzoeken. En dat is bij Euronext een hele andere rol. De beurs heeft een hele andere rol in de maatschappij in Nederland, daar doen we dat juist wel.
Jeroen: Ik noemde net alle plaatsen op waar jullie je bevinden, hoe is de verhouding tussen de groep en jouw rol hier?
Simone: We hebben een federaal model, zoals we dat noemen. Dat betekent dat de CEO’s van de landen in de Raad van Bestuur zitten van de groep. Dat betekent dus dat we allemaal vertegenwoordigd zijn in het bestuur van de groep en op die manier de hele groep aansturen wat meer is dan die zeven beurzen in de landen die jij noemde. Er valt veel meer onder Euronext. Dit zijn de beurzen, maar we zijn in de hele keten op de kapitaalmarkt actief. Dat valt allemaal onder de groep. En de CEO’s van de landen beslissen dus mee over de strategie van de groep.
Jeroen: Het is dan ook een apart bureau, neem ik aan? De groep bedient en er zijn aparte bureaus lokaal? Moet ik dat zo zien, of werkt iedereen mee aan het groepsbelang?
Simone: Als je kijkt naar Amsterdam, daar hebben we zo’n 120 medewerkers. Het gros daarvan werkt voor de groep en niet specifiek voor Amsterdam. Als je kijkt naar de beurzen zijn dat niet zeven losstaande beurzen, maar dat is op één platform (Optiq) en het is één liquidity markt. Het is dus eigenlijk één grote beurs.
Jeroen: Dat is een mooi bruggetje naar wat ik wilde vragen over de mensen die hier in Amsterdam bij jou werken, waar werken de meeste mensen? Wat doen die mensen eigenlijk?
Simone: We hebben een afdeling die Market Surveillance noemt. Die houdt toezicht op de handel op de beurs. De groep die hier in Amsterdam zit, houdt toezicht op de derivatenmarkt. En we hebben eenzelfde groep zitten in Parijs, die houdt toezicht op de effectenmarkt. Dat is een grote groep om ervoor te zorgen dat die markt transparant en fair en ordentelijk verloopt. Dat is een afdeling. Dan hebben we natuurlijk de afdeling Listing; de afdeling Noteringen, die gaat over de beursgenoteerde bedrijven. Dat kan dus aandelenuitgifte zijn, maar ook obligaties. En dan hebben we allerlei ondersteunende afdelingen.
Jeroen: Het gebeurt natuurlijk weinig in de financiële sector dat het zo onder toezicht staat, waar het zo ontzettend spannend is waarbij een seconde heel veel geld kan betekenen. Hoe is zo’n relatie met zo’n toezichthouder? Hoe moet ik me dat voorstellen?
Simone: In principe hebben we hetzelfde belang. Dat is dat we een gereguleerde transparante kapitaalmarkt willen hebben in Nederland. Dus op die manier hebben we ook veel contact met elkaar en bespreken we ook met elkaar wat er speelt. Als je kijkt naar de afgelopen maanden, de COVID-crisis, waarbij de markten zeer volatiel waren en de handelsvolumes twee tot drie keer zo hoog, dan hebben we met de toezichthouder hetzelfde belang. Dat is dat die markt ordentelijk verloopt. En als we dan dingen zien gebeuren, dan hebben we korte lijntjes. Ik bel gewoon en we bespreken dingen met elkaar. Soms zijn de belangen tegengesteld, maar dat kun je ook met elkaar bespreken. Maar er is wel nauw contact.
Jeroen: Is het dan heel anders in al die verschillende landen, hoe dat georganiseerd is? Of is daar toch vooral heel veel overlap hoe die toezichthouders daarmee omgaan?
Simone: Er zitten natuurlijk wel culturele verschillen in. Maar we hebben ook een overleg; elk land heeft overleg met zijn eigen toezichthouders, maar we hebben ook een College of Regulators, daar zitten alle toezichthouders in van de landen waarin wij actief zijn. Bijvoorbeeld volgende week hebben wij ook met het Managing Board overleg met dat College of Regulators en daar zitten alle toezichthouders in vertegenwoordigd in de landen waarin we actief zijn. Dus op die manier proberen we ook wel één lijn daarin te vinden en onderwerpen die alle landen betreffen ook daar te bespreken.
Jeroen: Iets wat me ook heel erg interesseert, aan de ene kant lees je in de kranten altijd enorme gevechten tussen verschillende beurzen die nieuwe beurzen willen inlijven. We willen graag de beurs van Oslo erbij hebben of een andere partij wil dat ook, dat zie je op heel veel plekken in de wereld. Aan de andere kant denk ik, als simpele belegger, binnen Nederland is er helemaal geen concurrentie. Hoe moet ik het zien, is er in deze markt eigenlijk meer concurrentie nodig of is dit prima zo? Hoe kijk jij daarnaar?
Simone: De vraag is dan wat je onder concurrentie verstaat. Is dat een andere beurs? Want er zijn natuurlijk ook andere vormen van het ophalen van kapitaal. We hebben de banken, we hebben Private Acquity, dus er zijn andere vormen van kapitaal ophalen. En er kan gehandeld worden op de beurs. Er zijn ook partijen die het op een MTF – dat is een Multitrading platform – handelen. Dus er is zeker wel concurrentie. Dat betekent dus ook dat wij als beurs er altijd voor moeten zorgen dat we relevant blijven en een heel goed platform blijven voor bedrijven om zich daar te noteren en voor de handelende partijen – of dat nu de particulieren zijn of de grote investeerders – om te willen handelen op onze markt.
Jeroen: Je denkt als particulieren-belegger vaak aan de hele grote namen. Nu heb je natuurlijk ook de small-cap, de mid-cap en je hebt ook wel op andere plekken gezegd “Het zou ook wel interessant zijn om wat kleinere bedrijven (de top MKB of de kleine corporates) ook de mogelijkheid te verschaffen om geld op te halen via de beurs”, in plaats van de andere methodes die je ook al noemde. Hoe doe je dat? Want ik denk dat als jij een top MKB’er bent die heel hard gegroeid is, dan lijkt het Beursplein ver van je bed. Hoe maak je hen er attent op, hoe werkt eigenlijk die commercie?
Simone: Wat we bijvoorbeeld doen is educatie. Dus wij hebben opleidingsprogramma’s, bijvoorbeeld TechShare voor de kleinere Tech-bedrijven. We zijn dat nu ook aan het opzetten voor niet-Tech bedrijven. Dat is een opleidingsprogramma waar we met het hele ecosysteem – dus de banken, de adviseurs – gaan uitleggen “Wat betekent het als je naar de beurs gaat? Wat zijn daar de voordelen en de nadelen van, hoe moet je je daarop voorbereiden?” Op die manier willen we jonge bedrijven al snel aan educatie helpen zodat ze begrijpen wat dat betekent om naar de beurs te gaan en daar zeker ook de voordelen van te zien. Het betekent ook dat we veel contact hebben met het hele ecosysteem, dus de adviseurs en de banken, en op die manier nadenken van “Voor welke bedrijven zou het interessant zijn om naar te beurs te gaan?”, en daar nemen we dan ook contact mee op.
Jeroen: Als je kijkt naar technologie, jullie hebben natuurlijk een zeer geavanceerd technologisch systeem. Dat moet wel als je zo’n enorme hoeveelheden transacties en aantal geld wat er doorheen loopt verwerkt. Wat zijn de grote technologische veranderingen die je ziet of uitdagingen die er aankomen?
Simone: Tot nu toe hebben we ons nog heel erg gericht op Optiq; ons handelssysteem dat een hele lage latency heeft qua snelheid in handelen en hele grote volumes aankan. Als je kijkt naar de toekomst, dan denk ik voor de hele financiële industrie dat het kwantumtechnologie is, Blockchain-technologie, Artificial Intelligence. Daar kijken wij natuurlijk ook naar als beurs. We zijn al een virtuele marktplaats en die techniek is daarvoor heel erg belangrijk. Als je bijvoorbeeld naar Blockchain kijkt, dat kun je inzetten voor het uitgeven van aandelen, de handel in aandelen of de administratie daarvan. Op die manier hebben wij ook in twee bedrijven een aandeel genomen: Tokeny. Dat is een bedrijf dat zich richt op die effecten-uitgevende instellingen om te kijken hoe je het kan administreren. Dus het eigendomsrecht, stemrecht. En we hebben bijvoorbeeld een aandeel in Liquid Share en dat is voor de post trade, dus de administratie achteraf. Zodat we wel willen kijken wat er allemaal mogelijk is in Blockchain technologie. Maar daarvoor heb je wel de hele keten nodig, als je echt naar Blockchain wil gaan werken.
Jeroen: Heb je een aparte afdeling die kijkt waar je belangen neemt, in Fintechs of partners waarmee je zou kunnen samenwerken?
Simone: Ja. Dus een afdeling die kijkt hoe wij willen groeien. Als Euronext willen we kijken naar andere landen waarin we actief kunnen zijn met een beurs of met aanverwante bedrijven. Maar ook in de hele keten zijn we geïnteresseerd in diversificatie. Zo hebben we onlangs Nordpool overgenomen, dat is een marktplaats voor energie. Dus op die manier kijken we naar uitbreiding voor Euronext, dat is wel één van onze strategische doelstellingen. Maar we hebben ook een afdeling die zich meer richt op de digitale ontwikkelingen voor de toekomst.
Jeroen: Interessant! Als we een beetje meer naar jou toe bewegen; ik las dat je opgegroeid bent in het Westland. Klopt dat?
Simone: Ja, dat klopt.
Jeroen: Dat is een cultuur die ik een klein beetje ken. Is dat ook de kassencultuur waar jij vandaan komt of is dat iets helemaal anders?
Simone: Dat klopt. Westland – zeker in die tijd – was vol met kassen. Maar mijn ouders hadden geen kassen, maar een meubelbedrijf.
Jeroen: Het waren dus ondernemers?
Simone: Het waren inderdaad ondernemers. Dus ik ben echt in een ondernemersgezin opgegroeid, wat ook betekende dat wij boven het bedrijf woonden, dat privé en zakelijk door elkaar heen liep. Mijn zusje en ik werden ook geacht om gewoon onze handen uit de mouwen te steken en daar waar het kon mee te helpen.
Jeroen: Wat voor soort dingen deed je dan?
Simone: Dat begon met de kopjes koffie brengen en kopjes afwassen, waar we trouwens ook voor betaald werden. Later, op de middelbare school, mochten we helpen met de administratie. En ook gewoon helpen in de winkel. Daarnaast heb ik trouwens ook in de vakanties altijd in de kassen gewerkt.
Jeroen: En wat deed je met het geld dat je verdiende? Dat vind ik altijd wel interessant, dat zegt veel over iemand.
Simone: Leuke dingen doen. Kleding kopen en uitgaan. Dat was voor mij toen wel het allerbelangrijkste, denk ik.
Jeroen: Je belegde nog niet?
Simone: Inderdaad, nee. Dat deed mijn vader voor mij.
Jeroen: En wanneer was het moment dat jij dacht “Ik wil gaan studeren en ik wil echt een loopbaan, een carrière”? En ook echt een carrière zoals je die nu gedaan hebt; een hele steile weg omhoog, om met hiërarchische termen te praten?
Simone: Ik wist al vrij vroeg dat ik niet het bedrijf van mijn ouders wilde overnemen, wat ze natuurlijk erg jammer vonden. Maar ik wilde studeren en ik wilde ook niet in de buurt van het Westland studeren, maar ik wilde uitbreken. Ik wilde nieuwe dingen ontdekken; studeren, op mezelf wonen en uit het Westland. Dus die drang was voor mij altijd wel heel erg helder, dat ik dat had. Dus dat betekende dat ik op mijn achttiende het huis uit ging, op kamers ging en ging studeren.
Jeroen: Waar ben je naartoe gegaan?
Simone: Toen ben ik naar Deventer gegaan, Facility Management. Ik denk dat het voor mij in die tijd niet eens zozeer de richting belangrijk was als wel gaan studeren en uit huis.
Jeroen: En dat was je afzetten, tegen wat?
Simone: Het was niet afzetten, ik was toe aan nieuwe uitdagingen en een nieuwe omgeving.
Jeroen: En dat kreeg je daar?
Simone: Zeker, want dan ga je op kamers, het studentenleven, studeren. Dus dat heb ik vier jaar gedaan in Deventer en daarna ben ik sociologie in Amsterdam gaan studeren.
Jeroen: En dat is natuurlijk interessant; ik heb zelf ooit bestuurskunde gedaan, maar ik kreeg ook altijd de vraag hoe ik in de financiële wereld terechtgekomen ben. Die vraag wil ik ook graag aan jou stellen, sociologie is niet de eerste studie waar je aan denkt.
Simone: Nee. Ik ben bij de Rabobank terechtgekomen en dat was eigenlijk meer een project dat te maken had met het samenvoegen van drie lokale banken tot één. En op het gebied van HR moest er van alles gebeuren. Dus dat was een project. Dus eigenlijk bij toeval ben ik op die manier in de financiële sector terechtgekomen. Maar het heeft me vanaf dag één heel erg aangesproken en ik heb op die manier ook mijn carrière voortgezet in de financiële sector. Het is een hele interessante sector die constant in beweging is. En als ik kijk naar de afgelopen 20-21 jaar, dan is er ook heel veel gebeurd en dat maakt ook dat het een zeer interessante sector is. Dat vind ik ook bij de beurs; die is ook niet statisch. Er gebeurt van alles. Ook als je terugkijkt naar de afgelopen 50 jaar, wat er gebeurd is op beurzenvlak; de globalisering van de handel, de digitalisering van de aandelen, algoritme-handel, real-time handelen. Er is altijd wat gebeurd en de beurs is altijd in staat geweest om zich weer aan te passen aan die nieuwe tijd. Dat zie je bij de bankensector ook. Je kan nu denken van “Goh, er moet wel heel veel gebeuren als je kijkt hoe snel de ontwikkelingen gaan”, maar de financiële sector is altijd in staat geweest om zich te transformeren en aan te passen. En dat is iets wat ik heel erg interessant vind.
Jeroen: Heb je nog iets gehad aan je studie in de zin van dat je het nu nog weleens gebruikt of eraan terugdenkt in je werk?
Simone: Sociologie is natuurlijk een beetje begrijpen hoe bedrijven of teams of leiders functioneren, hoe dat gaat in de samenwerking, in macht, hoe er samengewerkt wordt en dat te analyseren. Dat vond ik toen zeer interessant en dat is iets wat ik nu nog steeds wel kan gebruiken.
Jeroen: Dat is interessant. En nog één vraag over je jeugd; zijn er bepaalde normen en waarden die je meegekregen hebt die nu nog steeds bijna dagelijks in je hoofd zitten van “Zo wil ik zijn” of “Zo wil ik niet zijn”?
Simone: Hoe ik wel wil zijn, dat heb ik ook wel meegekregen in mijn opvoeding, dat is “Als je iets wil, dan moet je er ook voor gaan. Dan moet je ook doorzetten en niet opgeven”, discipline, verantwoordelijkheid nemen. Dat is wel wat ik in zo’n ondernemersgezin heb meegekregen, maar wat ik nog graag elke dag met me meedraag en uitdraag.
Jeroen: Mensen of je familie vonden het niet raar dat je uiteindelijk in de financiële wereld terechtkwam?
Simone: Nee, dat heb ik ze nooit horen zeggen.
Jeroen: Ze zijn wel trots.
Simone: Ja.
Jeroen: We proberen altijd zo veel mogelijk te lezen over onze gasten wat we kunnen vinden. Ik las dat je heel resultaatgericht bent. En dat is iets wat ik best wel vaak hoor, dat mensen dat zeggen. Maar wat betekent dat nou in jouw geval?
Simone: Resultaatgericht voor mij betekent dat ik wel altijd een doel voor ogen heb waar ik naartoe wil of waar ik wil eindigen en dat dat voor mij dan linksom of rechtsom kan. Soms moet je het even laten rusten, soms heb je een heel goed team om je heen nodig voordat je iets kan bereiken. Maar je bent altijd op weg naar dat doel dat je wil bereiken en je gaat daarin voorop en je neemt daarin ook je verantwoordelijkheid en geeft niet op. Dat zijn alweer die kenmerken waar we het net ook over hadden. Dat geeft voor mij weer wat resultaatgericht is. Als ik kijk naar mijn carrière, heb ik altijd wel projecten gedaan of ik had doelstellingen waarin het voor mij altijd heel erg helder geweest is wat het uiteindelijke resultaat zou moeten zijn en daarnaar heb ik gestreefd.
Jeroen: Hoe ga je dan om met mensen die niet zo resultaatgericht zijn maar wel op een andere manier een hele belangrijke bijdrage leveren of veel meer procesgericht zijn of veel meer mensengericht?
Simone: Ik denk dat als je een resultaat voor ogen hebt, dat het heel erg belangrijk is dat je een heel goed team om je heen hebt met mensen met verschillende kwaliteiten. En het samenspel en de optelsom van zo’n team maakt of je een resultaat kan behalen of niet. En het is dus ook heel erg belangrijk dat je een divers team hebt van mensen met verschillende kwaliteiten. Dat helpt dus juist om een resultaat te behalen.
Jeroen: We hebben ook altijd een luisteraarsvraag in het tweede seizoen.
Luisteraar: Ik ben Julius Heyning. Ik ben Growth en Strategy Director bij Gekko. Als start-up richt Gekko zich op ZZP’ers met een hele simpele administratiesoftware en daarom is het interessant om van andere financiële partijen te leren. Mijn vraag is: Als je nu terugkijkt, wat zou je anders gedaan hebben?
Simone: Moeilijke vraag! Ik heb een boekje, dat is voor mijn dochter later. Daar staan vragen in; elke dag een vraag. En vijf jaar lang vul je op de dag zelf die vraag in. En dit soort vragen komen natuurlijk ook in dat boekje voor. Dus wat dat betreft is hij niet vreemd. Ik ben nu in het vierde jaar bezig van dat boekje. Ik vul dan eigenlijk toch altijd wel in “Meer tijd voor mezelf en de mensen om me heen die ik liefheb”. En al vier jaar schrijf ik dat op en denk ik “Maar waarom doe ik dat niet?”, dat is toch wel de passie voor mijn werk en de resultaatgerichtheid. Er is een gevaar dat je dat soms toch vergeet.
Jeroen: Zeg je dan eigenlijk “Dat had ik dan toch anders willen doen in het verleden”, of zeg je eigenlijk “Nee, ik heb daar wel de juiste keuze gemaakt”, of zit het er tussenin?
Simone: Dat zit er tussenin. Want ik ben me er zeer van bewust en toch doe ik het niet. Toch heb ik onlangs die vraag in dat boekje voor het vierde jaar op rij zo ingevuld. Elke mens heeft natuurlijk de vrijheid om het leven in te vullen zoals dat past, en toch pas ik dat niet aan. Maar ik vul het nu wel al zo vier jaar in dat boekje in. Dus ik ben me ervan bewust, ik zou het wel willen, maar dan moet ik misschien andere dingen opgeven. Dus die keuze maak ik dan toch ook niet.
Jeroen: Ik ben benieuwd wat er op het vijfde jaar komt te staan. Maar ik denk dat ik het antwoord al weet, zeker bij deze nieuwe baan. Voor de rest las ik ook dat jij het leuk vindt als het heel moeilijk wordt en dat je bij Deutsche Bank ook zware klussen gedaan hebt, zo werd het gezegd. Klopt dat en waarom is dat zo?
Simone: Ik krijg veel energie van moeilijke vraagstukken, uitdagingen, iets wat je niet gelijk kan oplossen. Als ik daar nu op terugkijk, toen ik bij Deutsche Bank begon hadden we de financiële crisis. Nu ben ik bij Euronext begonnen, nu hebben we de COVID-crisis. Dus wat dat betreft word ik op mijn wenken bedient, want dit soort crisissen brengen wel weer uitdagende vraagstukken met zich mee. En professioneel gezien vind ik dat zeer interessant. Ik vind het zeer verdrietig wat er nu allemaal gebeurt voor mensen, maar ook voor de maatschappij, voor de economie en voor ondernemers. Maar professioneel gezien vraagt het wel veel van managers en brengt dat interessante vraagstukken met zich mee. En dat vind ik leuk; het moet bij mij niet saai worden.
Jeroen: Dat is stress in de omgeving of stress in de organisatie. Maar als jij zelf onder stress komt, hoe ga je daarmee om?
Simone: Ik kom niet zo snel in de stress. Ik kan er ook wel heel goed mee omgaan en het ook wel relativeren. En als je iets leuk vindt en uitdagend vindt, dan is de vraag wat stress is en of dat nou zo slecht is. Een beetje stress kan natuurlijk heel goed werken en dat hebben we ook allemaal een beetje nodig, denk ik.
Jeroen: Ik denk dat het relativeren heel belangrijk is om met stress om te gaan. Maar de vraag is altijd: hoe doe je dat?
Simone: Ik begin elke morgen met yoga, twintig minuten. Daarna ga ik de krant lezen met een kopje koffie, dus het eerste anderhalf uur van de dag is voor mij. Dat helpt mij om de dag rustig te beginnen en dan krijg je mij niet zo makkelijk gek.
Jeroen: Je staat wel vroeg op?
Simone: Ik sta om zes uur op.
Jeroen: En is yoga ook iets wat in de rest van de dag nog in je hoofd zit? Of is het alleen op dat moment om rustig te worden?
Simone: Nee, want het maakt je heel erg bewust van je ademhaling. Meerdere keren op een dag ben ik me daarvan bewust en ik denk dat ademhaling heel erg kan helpen om rustig te blijven en te blijven relativeren en alles in perspectief te zien. Als je daarmee de dag begint, helpt dat eigenlijk gedurende de hele dag om je daarvan bewust te zijn. Dat helpt zeker! Maar goed, ik doe meer om in balans te blijven. Ik gaf net al aan dat ik graag meer tijd heb. Maar ik doe wel veel om die balans te blijven houden. Zo heb ik bijvoorbeeld een niet-onderhoudsvriendelijke tuin, bewust. Die hebben we bewust zo aangelegd, wetende dat dat heel veel tijd kost. 99 van de 100 keer ben ik daar heel blij mee. Soms baal ik er weleens van, want dan is er toch wel weer heel veel te doen. Maar mij helpt dat enorm om gewoon met de voeten in de aarde in zo’n tuin bezig te zijn waar altijd wel wat te doen is. Lekker buiten.
Jeroen: Dat is interessant, niet-onderhoudsvriendelijk. Dat betekent weinig stenen en veel groen, denk ik.
Simone: Klopt, ja!
Jeroen: Wat ik ook interessant vind om te vragen: Je komt in je carrière op nieuwe posities – dit is misschien wel het beste voorbeeld, maar het zal je vaker gebeurd zijn – waarbij de mensen die in jouw teams werken vele malen meer weten dan jij. Hoe ga je daarmee om?
Simone: Je moet je daarvan bewust zijn en dat ook niet erg vinden, maar je moet wel open staan om te leren. Dat is ook wat ik hier nu al negen maanden doe. Gelukkig heb ik hier allemaal collega’s om me heen die het graag allemaal aan mij willen vertellen en uitleggen en soms wel twee of drie keer voordat ik het begrijp. Maar je moet je daarin wel blijven verdiepen. Dus dat betekent in zo’n rol in het begin dat je veel moet studeren. Wat ik ook wel heel interessant vind; om weer iets nieuws te leren.
Jeroen: Heb je dan bepaalde mensen die je vanaf het begin daarvoor kiest of selecteert van “Die ga ik om me heen verzamelen”? Of hoe doe je dat?
Simone: Dat is eigenlijk een heel natuurlijk proces. Hier bij Euronext in Amsterdam werken heel veel professionals die van bepaalde vakgebieden echt heel erg veel weten en echt experts zijn. Het is dus ook heel erg leuk en interessant om daarmee te praten en op die manier te leren hoe het in elkaar steekt.
Jeroen: Heb je in je loopbaan tot nu toe mensen gehad (met of zonder naam, dat maakt niet zoveel uit) waar je heel veel aan gehad hebt of waar je heel veel van geleerd hebt?
Simone: In elke baan heb ik collega’s gehad waar ik heel veel van geleerd heb, waar ik goede feedback van gekregen heb. Dat ontvang ik ook graag, want ik denk dat je daarvan leert. Het is niet altijd leuk om te horen, maar ik hoor het wel graag omdat je daar wat mee kan. Dus dat betekent ook dat je daarvoor moet openstaan. Maar ik heb ook in elke organisatie wel een manager gehad die mij een hele mooie kans gegeven heeft. Daar ben ik ook natuurlijk heel dankbaar voor, maar vervolgens moet je de kans ook pakken en het ook waarmaken. Maar het is wel fijn als je dat ook gebeurt in een carrière.
Jeroen: Zijn er momenten geweest waarvan je dacht “Dit is echt niet goed gegaan, maar ik heb er wel dermate veel van geleerd, dat ik daar nu nog steeds iets aan heb”?
Simone: Ik ben zo perfectionistisch ingesteld dat ik altijd vind dat het beter kan en ik denk ook altijd graag achteraf na “Hoe hadden we het beter kunnen doen?” of “Hoe had ik het beter kunnen doen?” en ik spar daar ook graag over met collega’s. Ik vind het altijd wel een uitdaging om ervoor te zorgen dat het de volgende keer nog beter gaat.
Jeroen: We hebben het in één van de voorgaande interviews heel erg gehad over het debat dat al heel lang gaande is tussen het stakeholder-model en shareholder-value first en only, als twee extremen. Jullie zijn zelf beursgenoteerd, jullie hebben alleen maar met partijen te maken die op de beurs komen. Hoe kijk jij naar dat debat tussen die twee?
Simone: Er is een interessante discussie gaande die nu ook wel veel gaat over duurzaamheid; korte termijn-belang, lange termijn-belang en de rol van bedrijven in het creëren van een meer duurzame wereld. Dat is voor Euronext ook een belangrijk onderwerp. Dat betekent dat wij een rol willen zijn in die discussie, dus dat betekent dat als het gaat om de beursgenoteerde bedrijven hier, dat we in gesprek gaan over duurzaamheid. Bijvoorbeeld voor beursgenoteerde bedrijven hebben wij een ESG-guide die de bedrijven helpt om duidelijk te maken hoe je moet rapporteren over hoe duurzaam je bent. We ontwikkelen duurzame producten zoals obligaties en indexen en we proberen zelf ook een meer duurzame beurs te zijn, zoals de eerste plasticvrije beurs ter wereld. Dus op die drie vlakken proberen we ook onze rol te spelen als instituut, als onafhankelijke gereguleerde markt, om de wereld duurzamer te maken.
Jeroen: Het lijkt me wel heel moeilijk als je zelf een beurs bent en ik weet niet wat je eigen aandeelhouders precies willen, los van dat ze rendement willen. Worden er ook keuzes gemaakt die misschien meer één van de drie andere stakeholders – om de drie maatschappijen, medewerkers en zo kan je naar anderen kijken – ten koste van die aandeelhouderswaarde?
Simone: Als je kijkt naar de aandeelhouders, wij hebben ook een aantal grote aandeelhouders in ons bedrijf, die vragen ook dat bedrijven zich steeds duurzamer gaan manifesteren. Dus ook onze aandeelhouders vragen dat van ons.
Jeroen: Wat ik al even in het voorgesprekje zei, we hebben ook een teaser en een pleaser bij Leaders in Finance. Ik heb als teaser het volgende opgeschreven: Een groot deel van wat er op de beurs gedaan wordt staat ver weg – of misschien wel te ver weg – van de reële economie. Wat vind je daarvan?
Simone: Ik vraag me af of dat zo klopt. Bij Euronext zeggen we “Waar we voor staan is Financing the real economy”. Dus ik zie het als de reële economie; de bedrijven in Nederland helpen aan financiering om te groeien en te innoveren en duurzamer te worden. Dus dat zie ik als reële economie, omdat we bedrijven helpen zichzelf te financieren. En daarnaast kunnen de beleggers – of dat nou de grote institutionele partijen zijn of de retail beleggers – via het beleggen op de beurs rendement maken. Ook dat is voor mij de reële economie.
Jeroen: Aan de pleasende kant: Zijn er bepaalde boeken die jou geïnspireerd hebben?
Simone: De laatste tijd zijn dat twee boeken. En eigenlijk hebben die alle twee wel te maken met duurzaamheid. Het ene is van Jeroen Smit en van Polman, de Unilever duurzaamheid versus korte termijn-belang en het boek van Ilja Pfeijffer over Hotel Europa. Beiden belichten aspecten die mij momenteel best wel bezighouden. Wat is onze rol en onze verantwoordelijkheid – van jou, van mij, van bedrijven – om ervoor te zorgen dat wij een meer duurzame wereld creëren? Beide boeken vond ik hele interessante invalshoeken beschrijven.
Jeroen: Heb je Polman ook ontmoet?
Simone: Nee.
Jeroen: Wat zou je hem vragen? Want ik heb het boek zelf ook gelezen, ik vond het ook zeer interessant. Ik vind het heel interessant langs de ene kant en langs de andere kant had ik ook hier en daar wat kritiek. Maar dat is logisch, dat is bedoeld als een boek om over na te denken. Wat zou jij hem vragen?
Simone: Ik zou heel graag met hem verder willen discussiëren over dit onderwerp en hoe hij nu met een beetje meer afstand ernaar kijkt wat er gebeurt.
Jeroen: Wie weet, dat je hem hier nog een keer kan uitnodigen.
Simone: Ik zou het heel leuk vinden!
Jeroen: En het boek van Ilja Leonard Pfeijffer, wat sprak je daaraan aan?
Simone: Zijn beschrijving van Europa, de ‘verdisneysering’ van Europa, de grote aantallen bezoekers versus “Zijn wij nog de nieuwe wereld en zijn we wel klaar voor de toekomst of zijn we te veel gericht op het verleden?” En wat doet het toerisme eigenlijk met Europa? En vervolgens komt de COVID-19 crisis en hij heeft het dan ook bijvoorbeeld over Venetië. Venetië is nu bijna leeg en de kanalen die helder water hebben… Als je het boek gelezen hebt en vervolgens komt deze crisis, dat is een zeer interessante combinatie om verder over na te denken.
Jeroen: Het is ondertussen al heel vaak genoemd in deze serie. Dus ik moet het echt snel gaan lezen. Ik ben erg benieuwd. De vraag die ik heel vaak stel is: Je begint nu aan je carrière in de financiële sector, welke tips heb jij voor mensen?
Simone: Bedenk waar je naartoe wil in je carrière en go for it! Ga daarvoor, pak de dingen op; de kansen die je krijgt, pak deze op. Maar laat het dan ook zien. Zorg ervoor dat je met fijne collega’s werkt. Laat andere collega’s om je heen ook groeien en neem ze daarin mee. Neem je verantwoordelijkheid, communiceer ook over wat je bereikt hebt en communiceer ook over wat je ambities zijn.
Jeroen: Ben je zelf mentor van mensen?
Simone: Jazeker.
Jeroen: Waar gaan die gesprekken op hoofdlijnen vaak over?
Simone: Dat hangt er natuurlijk van af wat de coachvraag is. Dat verschilt nogal, maar ik vind het wel heel leuk om met mensen die wat meer in het begin van hun carrière staan mee te denken waar ze tegenaan lopen en hoe je daarmee om zou kunnen gaan. Waarbij, hoe ik dingen heb aangepakt niet altijd het beste gegeven is. Maar ik vind het wel heel leuk om mee te denken.
Jeroen: Zie je daar een soort generatieverschil in met jouw generatie en degenen die nu beginnen?
Simone: De vraagstukken kunnen natuurlijk wel anders zijn. Maar ik coach ook wel veel jonge vrouwen. Ik denk dat het diversiteitsvraagstuk van alle tijden is en dat het daarin niet zoveel verschilt.
Jeroen: Coach je specifiek jonge vrouwen?
Simone: Nee, dat hoeft niet, hoor. Maar ik vind dat wel heel leuk.
Jeroen: Als je nu kijkt naar je loopbaan tot nu toe, is er één moment geweest waarvan je zegt “Daar ben ik echt heel trots op”? Je bent heel bescheiden, dus het zal je niet altijd roepen. Maar waarvan je zelf denkt “Daar ben ik echt wel heel trots op dat ik dat voor elkaar gekregen heb?”
Simone: Nu we in de crisis zitten denk ik dan weer terug aan de vorige crisis. En we zitten er nu natuurlijk nog middenin, dus ik kan dan goed terugkijken en reflecteren op de vorige in 2008. Wat ik toen meegemaakt heb in dat hele proces met de afsplitsing van ABN AMRO en het verkoopproces aan Deutsche Bank en de hele integratie, daar ben ik achteraf wel heel erg trots op. Het heeft zoveel jaren bestreken, en dan is het de zaak om je rug recht te houden, vol te houden, voorop te gaan, keuzes te maken, verantwoordelijkheid te nemen. Ik kan er wel een boek over schrijven. Achteraf gezien ben ik daar heel erg trots op. Maar we zitten nu weer in een hele specifieke situatie. Dus ik ben benieuwd hoe ik op deze fase binnen een paar jaar terugkijk.
Jeroen: Je hebt een aantal nevenfuncties, allemaal heel interessant. Maar ik wil eigenlijk vooral even vragen naar het iBABS, wat dat precies is en wat jouw rol daarin is.
Simone: iBABS is een dochter organisatie van Euronext. Wat zij doen – en dat komt in deze crisis ook heel erg naar voren – is een digitale toepassing voor vergaderingen. Dus bijvoorbeeld voor directievergaderingen, dan vind je in een app alle stukken voor de vergadering. Op die manier kan dat heel veilig verstuurd worden, je hebt gewoon toegang tot de app. Daar vind je alle stukken en dat is ook de bibliotheek. Het handtekeningenproces kan je op die manier vormgeven en ook het structureren van zo’n vergadering kan via de app.
Jeroen: Je hebt een hele intense baan, we hebben het al een beetje gehad over yoga, we hebben het al gehad over het boekje dat je voor je dochter maakt. Hoe combineer jij werk en privé?
Simone: Als je start aan een nieuwe baan en vervolgens komt er zo’n crisis overheen, dat is wel een hele interessante uitdaging. Ik heb er wel altijd voor gezorgd dat ik er voor mijn dochter op de juiste momenten was. Maar het blijft natuurlijk wel een struggle om dat te combineren. Maar je moet dan gewoon altijd goed nadenken “Wat is voor mij nu belangrijk?” en daar keuzes in maken. Dat betekent dat als je een dochter hebt, dat je daar ook keuzes voor maakt en er op de juiste momenten wel zeker moet zijn.
Jeroen: Hoe doe je zelf het runnen thuis? De tuin hebben we gehoord, maar heb je alles uitbesteed of doe je heel veel zelf?
Simone: Ik heb wel veel uitbesteed. Ik ben wel een poetser, dus wel uitbesteed maar ik vind het ook wel fijn om te poetsen. Ik vind het wel fijn als ik thuis ben om de handen uit de mouwen te steken. Dus poetsen en in de tuin fröbelen, zo noem ik dat.
Jeroen: Fröbelen, mooi! Dan ben je toch best actief als je én binnen en buiten doet. En het mentaal en fysiek fit blijven, je noemde al yoga. Zijn er nog andere dingen die je doet om fit te blijven?
Simone: Dat is doen waar je energie van krijgt. Dat zijn de dingen die ik al eerder genoemd heb. Maar voor mij is dat ook lezen. Daar kom ik echt tot rust van. Kranten, tijdschriften, boeken, maakt me eigenlijk niet zoveel uit. Maar daardoor kom ik erg tot rust.
Jeroen: Tot slot: Mag jij zelf handelen in aandelen als baas? Of ben je helemaal uitgesloten van alles?
Simone: Ik ben helemaal uitgesloten.
Jeroen: Hoe zorg je dan ervoor dat je je eigen vermogen wel laat renderen als je niet mag handelen?
Simone: Dat moet je dan uitbesteden.
Jeroen: Dat mag wel, je hebt het helemaal uitbesteed?
Simone: Ja.
Jeroen: Dan heb je er helemaal niks meer over te zeggen.
Simone: Nee, dan heb ik er niets over te zeggen. Dat is maar goed ook, dat lijkt mij heel verstandig om dat zo goed te scheiden.
Jeroen: Helemaal mee eens! Dan heel erg bedankt voor je openheid. Het was een heel leuk gesprek en het was leuk om meer te leren over jou en over Euronext. Veel dank!
Simone: Graag gedaan, het was hartstikke leuk!
Dit was Leaders in Finance. Elke week weer een nieuwe aflevering, elke week weer een mens achter het succes. Ik vind het belangrijk om te zeggen, deze podcast zou er niet zijn zonder onze partners: Kayak, FG Lawyers en Bizcuit.