Transcriptie: Yorick Naeff
Onze gast van deze aflevering is CEO van het beleggingsplatform BUX. Het begon in Nederland, BUX ging daarnaar naar Duitsland, België, Frankrijk, Oostenrijk en nu ook Ierland en er wordt al gekeken naar andere landen. Die schaalvergroting heeft te maken, zegt onze gast, met hun businessmodel. Dat is nu eenmaal anders dan oude brokers. “Dat komt omdat wij natuurlijk zero commissie willen aanbieden. We willen ervoor zorgen dat mensen tegen een faire prijs stukken kunnen kopen en verkopen.” Zijn liefde voor de financiële wereld heeft onze gast duidelijk niet van een vreemde. “Mijn grootvader was zelf ook bankdirecteur van de bank Labouchere. Ik denk dat daar ook mijn interesse in de financiële dienstverlening vandaan komt.” En zo kwam de liefde voor de bankenwereld. Hij is niet bang om, zoals hij het zelf zegt, met zijn voeten in de modder te moeten staan. Hard werken, dat is hem niet vreemd. “Ik heb geen moeite met all-nighters. Het is toch een bepaalde mentaliteit die je van huis uit meekrijgt.” Onze gast in deze aflevering is Yorick Naeff, je gastheer is Jeroen Broekema.
Jeroen: Welkom bij een nieuwe aflevering van Leaders in Finance. Deze week spreken we met Yorick Naeff, CEO van BUX, de snelgroeiende neo-broker uit Amsterdam. Welkom, Yorick!
Yorick: Dankjewel, Jeroen!
Jeroen: Leuk dat je de tijd neemt. We zitten hier in Driebergen bij Grytte Bloemenheuvel. Het zonnetje schijnt en wij zitten in een kleine kamer boven en we gaan in gesprek met elkaar. Verder ter introductie het volgende: Yorick studeerde cum laude in bedrijfskunde af aan de universiteit van Amsterdam en werkte voor ING in diverse functies in Nederland en in het buitenland. De afgelopen meer dan zeven jaar is hij actief voor BUX, onder andere als COO, CEO van BUX UK en sinds dit jaar als CEO van de gehele organisatie. BUX is een bekende van Leaders in Finance, want in aflevering vijf in maart 2020 was Nick Bortot te gast, de vorige CEO en founder van BUX. Tot slot: Yorick is 38 jaar, getrouwd, heeft twee dochters en woont in Londen maar is ook veel in Amsterdam te vinden.
Yorick: Dat klopt!
Jeroen: Dat ter inleiding en we komen ongetwijfeld nog veel meer over jou te weten gedurende dit gesprek. Ik vind het toch wel leuk voor mensen die BUX nog niet heel goed kunnen plaatsen om eens even te kijken hoe dat bedrijf in elkaar zit. Ik vind het zelf leuk om dat aan de hand van stakeholders te doen. Laten we beginnen bij de stakeholder klant of medewerker. Ik laat jou even kiezen. Zegt misschien ook wel iets wat je kiest.
Yorick: Klant.
Jeroen: Vertel, wie zijn je klanten?
Yorick: Onze klanten zijn mensen die toch wel altijd hun interesse hebben gehad in beleggen maar nooit echt de stap hebben durven te nemen om uiteindelijk te beginnen met beleggen. Dat zijn voornamelijk wat jongere mensen. Waarom jonge mensen? Als je nu kijkt naar de huidige situatie binnen de economie, de jongere generatie is de eerste generatie die slechter afwist dan elke generatie daarvoor. Dat heeft natuurlijk te maken met de lage interest rate en die worden toch een beetje gepusht om dingen in eigen handen te nemen. Als je geen rente meer krijgt op je spaarrekening, dan moet je toch naar andere mogelijkheden kijken en crypto currencies is natuurlijk iets wat veelvuldig in het nieuws is, maar ook gewoon beleggen. Dat is heel belangrijk. Dus wij zien voornamelijk dat de millennial generation maar ook Gen-C, een gemiddelde leeftijd van ongeveer dertig, bij ons platform komen om te beginnen.
Jeroen: Ik zou zeggen dat langzamerhand BUX zo bekend is dat er ook wat meer iets meer senior, dus 40+ of nog meer senior, ook meer de klantengroep gaat worden. Maar het is dus nog steeds voornamelijk daaronder?
Yorick: De leeftijd begint wel langzaam maar zeker een beetje op te krabbelen. Dat komt ook omdat ouders van mensen die bij ons begonnen zijn nu toch ook wel denken “Ik betaal toch wel heel veel voor mijn beleggingsrekening.” Dus je ziet wel steeds meer mensen naar ons platform komen die wat ouder zijn, maar je ziet wel dat de grootste inflow van mensen nog steeds mensen zijn die toch wel nieuw zijn in beleggen. Dat kunnen overigens ook mensen zijn die wat ouder zijn, er zijn heel veel mensen in Nederland en België die wel gekeken hebben om te gaan beleggen maar het uiteindelijk nooit hebben gedaan. Die hebben heel veel geld op hun spaarrekening en denken “Ik verlies nu geld want de inflatie is hoger dan mijn rente. Dus ik moet nu toch wel gaan kijken.” Voor hun zijn wij ook een heel goed entry level product.
Jeroen: Is er iets te zeggen over of deze mensen dat op grote schaal doen, qua vermogen? Zijn deze klanten relatief niet zo vermogend of juist wel? Waar zitten ze ongeveer?
Yorick: Dat is vaak erg verschillend. Je ziet natuurlijk wel als mensen ouder zijn dat ze over het algemeen wat meer vermogend zijn. Dat is echt wel een sterke correlatie. De mensen die vanuit de Gen-C generatie binnenkomen bij ons hebben over het algemeen niet zo’n grote bedragen. Maar ook daar heb je uitschieters tussen, we hebben klanten die tonnen of soms miljoenen bij ons hebben staan en ook nog redelijk jong zijn. Dus dat kan ik niet generaliseren, dat wil ik ook niet doen. Maar in principe zie je wel dat de jongere generatie kleinere balances heeft en ik denk dat het ook wel eerlijk is om te zeggen dat als je kijkt naar de gemiddelde balans per klant op onze accounts, dat die relatief laag zijn in vergelijking met andere brokers firms.
Jeroen: Mooi! Nog even qua klantengroep, in Nederland begonnen en nu al in heel wat landen actief, hoe belangrijk is Nederland nog in de groep? Is het echt nog 80% Nederland of is het al helemaal verschoven naar allemaal andere landen?
Yorick: Het is nog niet helemaal verschoven; we zijn nog redelijk nieuw. Vooral met ons nieuw product, wat nu echt het Zero Commission Investing platform is. Dat hebben we eigenlijk pas echt gelanceerd en ook met marketing erbij in januari 2020. Dat was in Nederland. En we zijn nu inderdaad in zes landen actief, dus vijf andere landen.
Jeroen: Kun je die opnoemen?
Yorick: We zijn natuurlijk in Nederland begonnen, daarna naar Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, België en nu ook Ierland. Voor het einde van het jaar zullen we ook naar andere landen gaan kijken. Dus er zullen nog meer landen voor het einde van het jaar aan stippelen, maar deze zes landen in ieder geval – vooral de nieuwere landen, bijvoorbeeld Ierland waar we echt recent zijn gelanceerd, dat is letterlijk ongeveer een maandje geleden – daar zien we ook heel veel groei. Maar natuurlijk het land waarin je gelanceerd bent, dat is by default het grootste land. Dat is Nederland op dit moment en België, ook een heel belangrijk land voor ons geworden. Heel snel en heel flink gegroeid.
Jeroen: Mooi! Zijn de klanten trouw?
Yorick: Ja, ik ben eigenlijk verrast in hoe trouw ze zijn. Als je kijkt naar de mobiele applicatie wereld, wij zijn natuurlijk fintech en dat is een kruising tussen financial services en een tech company. Voornamelijk als je het hebt over een mobiele generatie, als je kijkt naar de cijfers bij games, bijvoorbeeld, dan zie je dat daar toch een hele grote outflow is aan gebruikers in de beginfase. Wij zien dat ook wel, we zien ook wel dat mensen het gaan gebruiken en denken “Het is toch niet voor mij”, en ze gaan dan weg. Maar die outflow is veel minder dan ik had verwacht. Je ziet toch echt wel dat van alle klanten die binnenkomen, en wij kijken altijd naar cohorten, dus iedere maand kijken we naar wat die maand is binnengekomen en hoe die zich vervolgens gaan gedragen in de maanden daarna, dan zie je toch wel dat een groot percentage heel lang actief blijft. Dat heeft natuurlijk ook te maken van de aard van het product. Want als je eenmaal geïnvesteerd bent, je hebt daar geld staan, dan wil je toch wel weten hoe het gaat.
Jeroen: Ik kan me voorstellen dat op die manier alleen al, even los van nieuwe inflow, dat het gemiddelde assets under management, of het gemiddelde van het uitstaande geld via jullie ook toeneemt als mensen langer blijven.
Yorick: Ja, dat is het mooie van dit model. Je ziet inderdaad, zoals je het benoemt, assets under management, de totale bedragen die mensen bij ons hebben staan groeien als er nieuwe mensen aan boord komen, maar die groeien ook doordat de bestaande klanten meer geld gaan storten. Wat ook nog eens helpt is dat tegenwoordig de markt omhoog blijft gaan.
Jeroen: Dat helpt ook, en ook dat je toch ook moeilijk ergens anders nog rendement kan maken. Dan gaan we naar de collega’s, naar de medewerkers, hoe veel zijn het er en waar zitten ze ongeveer?
Yorick: Toevallig heb ik eerder vandaag een update gehad met alle cijfers en ik kan mededelen dat we op dit moment op 185 mensen in totaal zitten. We hebben kantoren op drie locaties. Het grootste kantoor is in Amsterdam en daar zijn we natuurlijk ook begonnen. Daar zit ook onze development hub, want wij bouwen alles in house. We zijn echt een tech-bedrijf. Maar we hebben ook een kantoor in Londen en in Cyprus. In Amsterdam zitten ongeveer 150 mensen, in Londen zitten er ongeveer 25 en in Cyprus ongeveer tien. Dan kom je op 185.
Jeroen: Waarom Cyprus?
Yorick: In Cyprus hebben we ook een kantoor want we hebben meerdere producten, zoals je mogelijk weet. Dan maak ik even een bruggetje naar de producten die wij hebben. Het grootste product is natuurlijk het Amsterdamse product. Dat wordt volledig in Amsterdam gemanaged, dat wordt ook gereguleerd door de AFM en door de DNB. Dat product is het BUX Zero product, dat is dus het Zero Commission Investing product. Maar we hebben nog twee andere producten, één is crypto currencies. We hebben een acquisitie gedaan van wat vroeger Blockboard heette, dat heet nu BUX Crypto. Die zit overigens ook in Amsterdam en is geregistreerd bij DNB. Maar we zijn ooit gelanceerd in 2014 met een BUX X, dat is een CFD, een Contract For Difference product. Dat is iets meer korte termijn beleggen, dat was altijd gereguleerd door de FCA in de UK, ons Londense kantoor zit daarvoor. Maar we hebben natuurlijk ook te maken gehad met een Brexit.
Jeroen: Dan moest je ergens heen.
Yorick: We moesten ergens heen, we konden twee dingen doen: we verplaatsen dat ook allemaal naar Amsterdam en we gaan naar de AFM toe en doen dat allemaal daar, of we gaan het ergens anders doen. Uiteindelijk hebben we besloten om het toch ergens anders te doen. Daar zijn twee redenen voor, de eerste reden is dat we het liever niet te veel wilden mengen met elkaar, we wilden echt focus hebben op onze flagship en dat is het Zero Commission Investing gedeelte. We zijn in 2017 begonnen met bouwen en de focus van het hele bedrijf in Amsterdam willen we daarop leggen. Dan wil je niet dat je ook nog eens een ander product, wat overigens heel goed loopt en heel aantrekkelijk is, mengen met elkaar. Dus dan valt Amsterdam toch al gauw af. Dan gaan we kijken naar andere locaties, dat was dus de tweede reden. Dan zoek je naar een locatie en een toezichthouder die heel veel ervaring heeft met het onderliggende product en dat is een heel specifiek product, het is echt een niche market. Hele grote partijen zitten ook daarvoor in Cyprus, dus we kozen uiteindelijk voor een toezichthouder die daar heel veel kennis en ervaring mee had en dat is toevallig Cyprus in dit geval. Dus vandaar dat we daar ook een kantoor hebben geopend.
Jeroen: Er zijn vervelendere locaties voor CEO’s om eens op bezoek te gaan!
Yorick: Dat is zeker waar.
Jeroen: De volgende stakeholder, ik blijf mijn lijstje gewoon even trouw, zijn de eigenaren van BUX. Kan je daar iets meer over vertellen?
Yorick: We zijn natuurlijk ooit begonnen met een klein clubje in 2013-2014. Je noemde zijn naam al, Nick Bortot, dat is de originele founder van het bedrijf. Gaandeweg zijn we investeringen gaan ophalen, we hebben meerdere investeringsrondes gedaan. Eén van de belangrijkste redenen, dat weet iedereen, voor investeringen is natuurlijk kapitaal. Je wil groeikapitaal aantrekken om het bedrijf succesvol te maken. Maar een andere hele belangrijke reden is kennis en ervaring aan boord halen. Vooral als je het over internationale groei hebt, dan heb je graag partijen aan boord die daar heel veel kennis en ervaring en netwerk op hebben. Dus dat zijn we gaan doen. Gaandeweg hebben we meerdere investeringsrondes gedaan, we hebben uiteindelijk meer dan 100 miljoen opgehaald als je kijkt over alle investeringsrondes gespreid. De belangrijkste eigenaren of aandeelhouders zijn nu Tencent, Prosus, dat is heel bekend en gelist in Amsterdam, HV Capital, dat is de grootste tier one Duitse partij, en Velocity Fintech Ventures, een Nederlandse partij. Dat zijn de vier grootste en uiteraard zitten wij als founders ook nog steeds op de cap table.
Jeroen: En de grote sommen geld, indrukwekkende bedragen die zijn opgehaald, is het grootste deel uiteindelijk bedoeld voor marketing, naar nieuwe landen openen?
Yorick: De laatste ronde is by far de grootste geweest. Dat is de ronde die geleid is door Tencent en Prosus. We hebben daar ook een paar andere strategische partners aan boord gehaald zoals ABN AMRO Ventures, Air Optiver, bijvoorbeeld, en nog een paar andere partijen. En die ronde is voornamelijk bedoeld voor twee redenen. De eerste is inderdaad uitrollen naar andere Europese landen en daarvoor ook marketing. Maar de tweede is ook om het product naar het volgende niveau te trekken. Dan heb je het echt over het aantrekken van engineers, developers, product people die echt in de mobiele space heel veel kennis en ervaring hebben. Die zijn niet zo makkelijk te vinden, helemaal in Amsterdam. We noemen het nu een ‘war on talent’, daar heb je dus echt kapitaal voor nodig om dat product naar het volgende niveau te tillen. Zoals je weet, je lanceert over het algemeen een mobiele applicatie in een wat wij noemen een MVP-state, dat is een minimum viable product. Dat is op zich een leuke app, normaal gesproken omdat we in de financiële industrie zitten is dat een app die al best wel goed is en werkt. Want je moet wel voldoen aan alle wet- en regelgeving. Maar vanuit een user perspective heeft het niet alles wat de oudere traditionele brokers firms al hebben. Dan ga je dus geld ophalen om ervoor te zorgen dat je in ieder geval alle features hebt die zij ook hebben en ook mogelijk meer.
Jeroen: Als je even de meer traditionele brokers buiten beschouw laat, wat natuurlijk niet helemaal terecht is, maar is het uiteindelijk een soort winner takes all markt? Want er gaat ook heel veel massa draaien om het winstgevend te krijgen, lijkt me, als aanname, je mag me tegenspreken. Maar is het zo dat je uiteindelijk maar een paar winners in een spatial zal hebben of denk je dat er toch heel veel partijen in die niches blijven opereren of in bepaalde landen?
Yorick: Ik denk overigens niet dat het een winner takes all market is. Ik denk dat het nog steeds wel divided gaat zijn. Historisch gezien, als je kijkt naar waar we vandaan komen, als ik even een paar stappen terugneem naar waar we uiteindelijk zijn begonnen, waar de brokers industrie uiteindelijk is begonnen, in de jaren ’70-80 begon het met de Charles Schwabs en de Blackrocks van deze wereld waarmee je via de telefoon kon handelen. Dat was toen helemaal in, die zijn enorm groot gegroeid. Maar als je kijkt naar vandaag, dan zijn ze nog steeds enorm grote partijen. Vervolgens kreeg je in 2000 ongeveer de Hargreaves Lansdowns, Binck Bank kwam toen bijvoorbeeld allemaal. Dat is online handelen. Nu zitten we in een derde generatie, waarbij mobiele neo-brokers het eigenlijk overnemen. Daar zie je ook het succes van Robinhood, bijvoorbeeld. Maar wat je ziet is wel consolidaties, dat gebeurde ook met Saxo, die Binck heeft overgenomen, flatexDEGIRO. Dus er vinden consolidaties plaats, maar er zijn nog steeds heel veel partijen actief en allemaal heel succesvol. Dus ik denk niet, al helemaal in Europa, dat het een winner takes all market gaat zijn. Ik denk dat het nog redelijk verspreid kan zijn. Maar je hebt inderdaad, en dat noem je ook goed, wel schaal nodig. Want de margins die wij verdienen op de trades die klanten op ons platform doen zijn significant kleiner dan wat je historisch hebt gehad. Dat komt omdat wij Zero Commissie willen aanbieden; we willen ervoor zorgen dat mensen tegen een faire prijs stukken kunnen kopen en verkopen. Dat komt natuurlijk met een aangepast businessmodel dat heel erg afhankelijk is van schaal. Daardoor is ook onze Europese roll-out zo belangrijk. Wat dat verder betekent in de Europese markt en hoe zich dat gaat ontwikkelen, dat weet ik niet. Maar het is wel duidelijk, als je puur kijkt naar neo-brokers, dat wij in de top drie zitten van heel Europa. Ik zie geen reden waarom wij niet de nummer één kunnen worden.
Jeroen: Strategisch gezien, ik weet niet of je daar iets over wil zeggen, is dat geld ook bedoeld om hier en daar nog sneller te groeien, niet organisch, maar om te acquireren? Dat je nog harder kan in bepaalde landen?
Yorick: We hebben natuurlijk al meerdere acquisities gedaan. Ons Londen kantoor is bijvoorbeeld ook ons kantoor geworden door een acquisition. We hebben Blockboard en ook ons Cyprus kantoor is via een acquisition gekomen. Dus we hebben er al drie gedaan. Ik ben over het algemeen niet een fan van acquisitions. Ik heb binnen ING ook meerdere M&A-projecten gedaan en dat heeft puur te maken met de legacy en de culturen die over het algemeen heel verschillend zijn. Het is heel moeilijk om dat binnen je eigen bedrijf te krijgen. Automatisch gaat de focus er naartoe moeten. Managementfocus, personeel, er gaat een toename komen in overhead, de focus gaat verdwijnen van wat jouw core focus zou moeten zijn. Dat wil je in principe niet als je in een scale-up fase zit. Dus het liefste hou ik volledige controle en doen we geen M&A-activiteiten. Ik ben ook wat dat betreft een statisticus; als iets vanuit een puur business perspective logisch is en too good to not pick up, dan staan we natuurlijk wel altijd open om ernaar te kijken.
Jeroen: Dat kan ik me voorstellen. Anders is het na de IPO, dan is er zoveel geld. Maar dat duurt nog een tijdje. Nog één stakeholder die ik wilde aanstippen, je noemde hem al even, de toezichthouder. De FCA in Cyprus en natuurlijk de AFM en DNB. Ik zat in de voorbereiding hele oude filmpjes te bekijken waar jij een pitch gedaan had, zes of zeven jaar geleden. Het gevoel dat mij bekroop was, had de toezichthouder toen door hoe groot dit kon worden, denk je?
Yorick: Dat is een interessante vraag. Dat weet je natuurlijk nooit en de toezichthouder weet het ook niet. Maar de relatie die wij in de loop der jaren hebben opgebouwd met voorname de AFM is echt heel goed. Zij weten ook wel dat we in een nieuwe era leven, waarbij technologie gewoon heel belangrijk is en een hele prominente rol speelt in de economie. Waarschijnlijk gaat dat alleen maar groter worden. In eerdere fases waren we al redelijk nauw betrokken, ze waren ook nauw betrokken bij alles wat we deden. Wij probeerden dat ook echt met hen te bespreken want wij doen dingen die natuurlijk voor heel veel toezichthouders redelijk nieuw is. Een native mobile app, de gamification aspecten die vaak toch wel besproken worden, dat zijn dingen die je toch goed wil bespreken en je wil het op de juiste manier inrichten. De AFM is wat dat betreft een hele goede toezichthouder. Je kan er op twee manieren naar kijken, je kan heel erg kijken naar de regels en puur die regels naleven. Je hebt heel veel zwart op wit en je hebt directives en je hebt de Nederlandse wetgeving. Maar je kan ook kijken naar bepaald principle aspects. Zijn de dingen die hier gebeuren en waar zij mee bezig zijn vanuit een bepaald principeoogpunt wel goed? Hoe zouden we dat benaderen? Dat gesprek hebben we altijd gevoerd en daar proberen we ook rekening mee te houden. Het mooie is, op dit moment in ieder geval zitten we in een bepaalde fase, we hebben ons echt gericht op een mid- to-lange termijn product, zero commission, wat uiteindelijk voor de klant goed is, als je het maar op de juiste manier doet. We zitten volledig on the same page van hoe we het doen. Dat bouw je over de jaren op, ik denk dat de AFM – ik weet het natuurlijk niet – in ieder geval vanuit mijn beleving altijd wel gedacht hebben dat dit iets groots kon worden en dat ze ook daarnaar gehandeld hebben in the early days.
Jeroen: Helder en mooi antwoord! Ik zou het ook hen eens moeten vragen, maar daar krijg je ook niet een heel concreet antwoord op. Ik wil het een beetje draaien naar Yorick zelf, dit ging over BUX, een heel belangrijk onderdeel van je leven. Maar wil je iets delen over hoe je bent opgegroeid?
Yorick: Ja, natuurlijk! Mijn moeder is een echte Amsterdamse, geboren en getogen in Amsterdam. Ik heb geen vader, dus ik ben opgegroeid in een eenoudergezin. Mijn moeder voedde zelf drie kinderen op in haar eentje dus ik heb heel veel respect voor wat zij voor elkaar gekregen heeft. Helemaal nu ik zelf ook kinderen heb weet ik hoe zwaar het kan zijn. Dus ik vind het echt heel knap. Ik ben opgegroeid in Amstelveen. Mijn moeder werkte in het ziekenhuis in Amstelveen, zij is op hele jonge leeftijd naar Amstelveen verhuisd. Dat was toch een betere omgeving om kinderen op te voeden en ze was dichter bij haar werk. Daar ben ik dus opgegroeid. Ik heb een broertje en een zusje.
Jeroen: Wat voor soort sfeer hing er bij jullie thuis? Kun je dat omschrijven?
Yorick: Ik heb echt een hartstikke leuke jeugd gehad, ik kan het niet anders zeggen. We zaten alle drie op een buitenschoolse opvang, want mijn moeder moest ook nog werken om alles te kunnen betalen. Daar heb ik zoveel vrienden gemaakt die tot de dag van vandaag nog steeds mijn beste vrienden zijn. Dat is uiteindelijk een hele leuke jeugd geweest. Thuis was het wat challenging, want probeer maar als alleenstaande vrouw de aandacht te verdelen tussen drie kinderen die alle drie heel veel aandacht eisen. Het enige wat ik kan zeggen is dat ik heel veel positieve herinneringen en heel veel respect heb voor mijn moeder. Ik heb ook altijd een hele goede band gehad met mijn grootouders, die hielpen mijn moeder natuurlijk wel zoveel zij konden. Die woonden ook in Amstelveen. Die zie ik nog steeds als mijn tweede ouders. Helaas zijn er beide niet meer, maar tijdens mijn jeugd hadden ze wel een hele prominente rol en dat is ook wel leuk om hier te vertellen, mijn grootvader was zelf ook bankdirecteur. Hij was bankdirecteur van de bank Labouchere. Ik denk dat daar ook mijn interesse in de financiële dienstverlening vandaan komt.
Jeroen: Grappig! Was hij bankdirecteur van het geheel of van een vestiging?
Yorick: Ik weet de details niet, ik weet dat hij het kantoor in Amsterdam runde. Wat hij ooit verteld had was dat het op een gegeven moment overgenomen werd door een Amerikaanse partij en toen namen de Amerikanen een beetje de macht over van de hele entiteit. Maar tot dat punt was hij degene die de eindverantwoordelijke was.
Jeroen: Je moeder werkte dus in het ziekenhuis en zorgde voor jullie, maar er waren geen geldproblemen? Of was het ook echt de eindjes aan elkaar breien?
Yorick: Als kind voelde je dat echt niet. We hadden het niet breed. Ze had een aanvullende bijstandsuitkering en het was niet dat we het breed hadden. We zaten in een sociale huurwoning. Maar als kind heb je daar helemaal geen last van. Mensen denken dat vaak, je moet ervoor zorgen dat je kinderen alles hebben wat hun hartje begeert. Maar ik had een hele oude spijkerbroek aan en misschien was die af en toe een beetje gescheurd, als kind maakte dat echt helemaal niks uit. Dus ik heb daar helemaal niets van meegekregen. Wat ik wel heb meegekregen is dat er geen tijd was om niet hard te werken. Mijn moeder moest hard werken en wij moesten ook helpen in de huishouding, op een hele jonge leeftijd al.
Jeroen: Daar wordt je niet slap van, denk ik.
Yorick: Nee, je wordt er jongvolwassen van, denk ik. En dat heeft mij wel toch heel veel gebracht in het latere leven. Ik ben niet schuw om hard te werken, ik ben niet schuw om met mijn voeten in de modder plaats te nemen en met de teams gewoon keihard te gaan knallen. Ik heb geen moeite met all-nighters, het is toch een bepaalde mentaliteit die je van huis uit meekrijgt en dat is iets waar ik wel trots op ben.
Jeroen: Ging je ook vroeg werken, naast je school of zo?
Yorick: Met mijn eerste baan was ik eerst twaalf.
Jeroen: Wat ging je doen?
Yorick: Dat is wel heel leuk. In een snackbar bij ons om de hoek, en ik mocht eigenlijk nog niet werken; je moest veertien zijn. Maar we kenden de eigenaar ervan en toen ging ik in de keuken van die sjasliek stokjes en sambal zakjes en dat soort dingen klaarmaken en daar kreeg ik 2,50 gulden per uur voor, op een zaterdag werkte ik dan drie uurtjes. Daar kreeg ik 7,50 gulden voor en een milkshake.
Jeroen: Wat deed je met dat geld? Niet beleggen toen nog?
Yorick: Nee. Uiteindelijk geef je 7,50 gulden in een dag weer uit, dan ga je naar een winkelcentrum. Vroeger had je de Jamin en daar gingen we snoep kopen. Ik was twaalf. Dus dat was mijn eerste baan. Ik ben krantenbezorger geweest, ik ben vakkenvuller geweest, ik heb eigenlijk altijd gewerkt sinds mijn twaalfde en ik heb ook de leukste banen in die periode gehad. Ik kan me nog herinneren dat ik 16 werd en het bromfietscertificaat was net ingevoerd. Toen wilde ik op een bromfiets rijden, maar ik dacht “Ik moet wel wat ervaring hebben, het is toch een redelijk eng voertuig.” Dus toen ging ik pizza bezorgen op de brommer. Tot de dag van vandaag, die jongens waarmee ik toen heb gewerkt zijn nog enorm goede vrienden van mij en ik heb de beste tijd van mijn leven daar gehad.
Jeroen: Leuk hoe je dat vertelt! Ook wel slim, want op die manier heb je wel veel rijervaring opgedaan.
Yorick: Ja, precies!
Jeroen: Wanneer wist je “De financiële sector vind ik interessant”? Kwam dat al voor je studie of kwam het pas daarna?
Yorick: Dat kwam eigenlijk tijdens mijn studie. Ik deed twee studies, ik heb bedrijfskunde gedaan, ik heb ook communicatiewetenschappen gestudeerd en daar heb ik mijn vrouw leren kennen. Ik deed twee studies tegelijk. Tijdens de studie bedrijfskunde zijn er natuurlijk heel veel casussen die je moet maken, een paar cases die je dan moet uitwerken en heel veel kwam uit de financiële industrie. Die vond ik heel interessant, misschien is het ook een beetje selffulfilling prophecy want mijn grootvader hielp mij soms met mijn studie en daar ging ik dan een beetje mee sparren. Hij vond die cases heel leuk want hij kwam zelf uit de financiële dienstverlening. Daarom denk ik “Misschien is het een beetje een selffulfilling prophecy”, die cases waren zo leuk en daardoor bloeide een soort liefde voor de financiële dienstverlening. Toen had ik dus tijdens mijn studie de mogelijkheid om een stage te doen in Australië voor ING Direct, daar had ik een brief naartoe gestuurd, een soort cover letter en via-via mensen die we kenden en daar werkten gingen ze iets regelen.
Jeroen: Want je wilde naar Australië?
Yorick: Ik wilde sowieso naar het buitenland. Ik denk dat een buitenlandse ervaring sowieso goed is voor je culturele ontwikkeling, maar ook voor het spreken van een andere taal. Er zijn nog een paar andere onderdelen die je gewoon een beetje uit je comfortzone trekken. Dus ik wilde sowieso naar het buitenland en ik had meerdere lijntjes uitgezet. Wat mij betreft stond deze een beetje onderaan de lijst, ik dacht “Dit is nogal een long shot; dit gaat waarschijnlijk toch niet lukken.” Maar dan kreeg ik een brief terug dat ik gewoon kon komen en dat ze wel iets voor me hadden. Ik ben dus op het vliegtuig gestapt en inderdaad, met warme armen werd ik daar ontvangen. Dat is ook eigenlijk hoe ik een beetje verliefd ben geworden op ING op dat moment.
Jeroen: Wat had je in die brief gezet dan? Niet de hele brief, maar wat was de trigger voor hen, denk je?
Yorick: Dat weet ik niet. Ik hou ervan om dingen een beetje persoonlijk te maken en te vertellen waarom ik graag naar Australië wil, dus ik had ook verteld, wat ik net ook omschreef, wat mijn toegevoegde waarde is daar en wat het voor mij zou betekenen. Heel veel, namelijk. Misschien heb ik daarmee een gevoelige snaar geraakt. Ik weet het niet.
Jeroen: Maar je bent er niet gebleven, dat was ook niet het plan?
Yorick: Het is een discussiepuntje geweest want ik vond het echt fantastisch daar. Maar ik wilde mijn studie ook afronden, ik zat in mijn masters. Ik heb er zelfs nog aan gedacht “Misschien kan ik mijn masters afmaken hier bij de University of New South Wales of de University of Sidney.” Maar als Europeaan kostte dat echt een hele duit met geld. Dus dan dacht ik “Laat ik het maar gewoon in Nederland afmaken, dan kan ik altijd nog kiezen om naar Australië te gaan.” Maar dat is uiteindelijk niet gebeurd.
Jeroen: Grappig. Je zei in het voorgesprek “De bètavakken lagen me meer op de middelbare school dan de talen.” Dat ging dus wel goed in Australië of was dat pittig in het begin?
Yorick: Engels, wat dat betreft, is niet een taal waar ik moeite mee had. Dat is echt een taal waar ik al op hele vroege jonge leeftijd mee te maken kreeg, ook omdat ik zelf familie in het buitenland heb. Dus dat was niet het punt. Maar mijn voorliefde, altijd al, is gegaan richting bètavakken. Dus echt de natuurkunde, scheikunde, wiskunde B, dat waren echt de vakken waar ik toch de meeste energie van kreeg.
Jeroen: En je bent heel positief over ING, in dit gesprek ook al, en ook in alle dingen die ik gelezen heb over je tijd bij ING. Toch ben je weggegaan na vijf jaar.
Yorick: Ja, iets meer dan vijf jaar heb ik daar uiteindelijk gewerkt. Het is best wel een leuk verhaal, maar ik heb nog steeds wel een redelijk oranje hart wat dat betreft. Ik heb nog steeds hele goede vrienden die nog steeds bij ING werken, ik heb nog steeds contact met de mensen daar, ook met heel veel mensen die je eerder op de podcast hebt gehad.
Jeroen: De aflevering met Annerie Vreugdenhil.
Yorick: Annerie, Martijn Gribnau ken ik goed. Er zijn meerdere mensen die ik daar nog steeds ken, die daar ook nog steeds actief werken. Ik vind het nog steeds een fantastisch bedrijf. Maar ik ben wel en beetje realistisch met betrekking tot de mogelijkheden, als je puur kijkt naar de banking sector. Ik ben er toch wel kritisch over. De rol van banking in de samenleving. Op een gegeven moment werkte ik ook al heel veel aan de tech kant bij ING, ik zat bij het corporate strategy department en daar werkte ik toen met het team van Ralph Hamers, helemaal toen hij net werd aangesteld en een beetje de verandering teweeg wilde brengen. Wat ik overigens heel erg interessant vond en ik denk dat hij echt de goede weg in zou slagen toen. Die digital route die ING nu meer bewandelt. Maar op een gegeven moment wil je dingen zelf bouwen en bij ING zit je echt op een oil tanker; het vaart één richting op en jij kan misschien wel dingen doen om het een beetje naar links of rechts te sturen, maar een hele grote impact ga je als één persoon niet echt hebben. Dus ik kon twee dingen doen toen ik in het managementteam zat bij de corporate strategy, ofwel ga ik echt de business in en ik word echt de bankier, of ik ga wat anders doen. Toen dacht ik “Als ik dan toch iets anders ga doen en ik moet een keuze maken, dan doe ik echt iets anders en dan ga ik iets doen wat mij wel veel energie geeft.” Dat betekende dus echt iets opbouwen, eindverantwoordelijkheid zelf nemen, en echt die speedboot worden. Dus toen kreeg ik de mogelijkheid om BUX te bouwen.
Jeroen: Hoe kwam je in contact?
Yorick: Dat is ook een leuk verhaal. Ik werkte heel veel met McKinsey samen toentertijd bij ING. Ook omdat ik in de strategiehoek zat. En twee ex-partners van McKinsey waren weggegaan bij McKinsey en hadden hun eigen Venture Capital firm opgezet. Die kwam ik tegen en die vertelden over waar ze mee bezig waren.
Jeroen: Finch?
Yorick: Finch Capital, dat klopt. Goede gok! Toen heette het trouwens nog Orange Growth Capital. Maar de heren die daar dus mee bezig waren kende ik goed en die brachten me toen in contact met Nick en ze zeiden “Die heeft echt een leuk idee, daar gaan we ook in investeren. Ze zoeken iemand met jouw profiel, vind je het niet leuk om daar deel van uit te maken?” Toen heb ik Nick leren kennen en andere founders leren kennen. Puur op basis van een presentatie en een leuk Word-documentje dacht ik “Dit gaan we gewoon doen.”
Jeroen: Had je er een positief gevoel over vanwege de mannen zoals Nick en de anderen of het businessmodel?
Yorick: Beide. Het businessmodel is the first step. Ik vond het een fantastisch idee, ik was altijd al gefascineerd door de investment space, helemaal de retail investment space. Ik heb natuurlijk ook heel veel internationale ervaring op het gebied van retail banking. Dus dat kan enorm veel waarde toevoegen, maar uiteindelijk moet je wel vertrouwen hebben in het team. Het hele team van BUX is tot de dag van vandaag een senior team dat weet wat ze moeten doen. Die hebben ook allemaal meer dan tien jaar ervaring in de industrie, dan moet je er vertrouwen in hebben en dat had ik. Als het uiteindelijk niet zo gaat zoals je van plan was dat het gaat, als je een goed team bent kan je altijd die pivot maken. Dus je kan een fantastisch idee hebben, maar een heel slecht team, dan wordt het over het algemeen toch helemaal niks. Maar ook al heb je een wat slechter idee maar je hebt een heel goed team, the team will make it work. Wij zullen de mogelijke aanpassingen wel kunnen maken om uiteindelijk te pivotten in een richting die wel heel veel waarde toevoegt aan het bedrijf. Dat hebben wij ook gedaan. Waar eerst het korte termijn product het enige product was, zijn we nu echt de richting opgegaan van mid-to-lange termijnbeleggingen en we zijn een veel serieuzer platform geworden. Dat vind ik ook een pivot en dat heeft te maken met het feit dat dat uiteindelijk het grootste waarde-toevoegende product voor BUX is.
Jeroen: Wat dat de nummer één reden waarom ze jou toen – jij was één van de eerste medewerkers; je was er heel early bij – aannamen? Is dat dezelfde reden waarom men jou nu CEO heeft gemaakt?
Yorick: Dat weet ik niet. Ik denk dat de reden voor het aannemen voornamelijk gaat om mijn operationele capaciteiten. Ik was COO en ik moest alle operations opzetten. Dat was puur enkel en alleen omdat ik heel goed ben in het uitwerken van bepaalde procedures, processen. En ik ben goed in uitvoeren; ik zorg er echt voor dat dingen gedaan worden. Dat is de reden waarom ik toen werd aangenomen. De reden waarom ik nu CEO ben geworden zit natuurlijk wel in het verlengstuk daarvan. We zijn nu in een totaal andere fase als bedrijf. Als je begint is een founder zoals Nick perfect daarvoor, hij is echt een visionair. Iemand die echt een heel goed idee heeft en dat idee van nul naar honderd heeft gebracht. Mijn kracht ligt echt in het executen. Als we dus iets hebben, we hebben het opgebouwd, we hebben verschillende product lines, we draaien goede revenu’s, we hebben meer dan een half miljoen klanten, nu moet het uitgevoerd en uitgerold worden, nieuwe product features moeten worden toegevoegd. Dat is mijn kracht.
Jeroen: En daar heb je heel veel mensen voor nodig. Hoe krijg je al die mensen de kant op waar je naartoe wil? Dat vond ik wel interessant, ik heb een klein stukje gelezen over jouw manier van leidinggeven. Daarbij kwam ook weer heel sterk naar voren “Heb vertrouwen in mensen dat ze het gaan doen.” Maar tegelijkertijd is dit ook wel meer ter operatie, want het is uiteindelijk ook gewoon land grab; je moet zo snel mogelijk zoveel mogelijk landen uitrollen en een beetje gechargeerd, maar je begrijpt wat ik bedoel. Dat wil je in ieder geval, lijkt mij, om Europa als nummer één platform te zijn en voor heel Europa misschien verder dan dat. Dat lijkt mij een soort spanningsveld tussen militaire operatie, executen, wat ook heel erg in jou zit, wat je net beschrijft. Aan de andere kant zegt je ook “Je moet mensen het wel laten doen.”
Yorick: Het spanningsveld wat mij betreft zit voornamelijk tussen inderdaad het opereren van een militaire operatie en er moet gewoon geknald worden. Er moet gewoon keihard gewerkt worden en it’s crunch time. Aan de andere kant van het spectrum is het wat mij betreft niet per se het vertrouwen hebben in de mensen, maar de pure fun factor. Het gewoon goed hebben, lol hebben in je werk. Er hoeft over het algemeen niet keihard gewerkt te worden. Daar moet je een balans in vinden. Ik wil niet dat we een bedrijf zijn waar iedereen maar volledig entitlement heeft en iedereen heeft het maar naar zijn zin en het is leuk, maar er hoeft niet heel hard gewerkt te worden. Maar ik wil ook niet naar het extreme gaan dat het een pure militaire operatie is. Daar probeer ik een beetje middenin te zitten. De twee woorden die ik altijd gebruik voor het bedrijf, hoe wij zijn als cultuur is ‘fun’ en ‘fair’. Je moet het gewoon naar je zin hebben, natuurlijk moet het leuk zijn, het werk moet leuk zijn, maar we zijn wel fair naar elkaar toe. Die fairness reflecteert zich ook, er zijn soms momenten dat er gewoon keihard gewerkt moet worden. Als wij een deadline hebben afgegeven en we moeten die halen, dan moet er wel een hele goede reden zijn als die vervolgens vertraagd wordt. Ik wil ook het gevoel geven aan de mensen dat als er een vertraging is, that’s tough. Daar moet ik wel goed over nadenken. Laten we dat niet communiceren, laten we in ieder geval proberen alles op alles te zetten dat we het voor elkaar krijgen. Dat is een beetje de cultuur die ik probeer te creëren. Dan moet je uiteindelijk wel vertrouwen hebben in je mensen, om dat voor elkaar te kunnen krijgen. Wat wel belangrijk is, is dat je de mensen die het uiteindelijk moeten leiden– ikzelf ben niet een specialist; ik ben meer generalist. Dus ik weet eigenlijk heel weinig van heel veel, ook binnen het bedrijf. Waarbij ik binnen het bedrijf wel heel veel weet, omdat k natuurlijk vanaf het begin begonnen ben. Maar de mensen die om me heen zijn zijn veel meer specialisten. Er is een marketingspecialist, een productspecialist, die kennen hun domein als geen ander. Die weten echt precies wat er speelt. Mijn kracht is om die mensen om me heen te verzamelen en hen echt die extra mile te laten gaan.
Jeroen: Mooi verwoord! Ik heb uit een stukje gehaald dat je zegt “De beste leiders durven ook hun zwaktes te tonen.”
Yorick: Ja, dat klopt.
Jeroen: Vind je dat makkelijk?
Yorick: Je moet gewoon zijn wie je bent. Ik praat natuurlijk veel met CEO’s en met andere leiders in finance, wat ik dan vaak hoor is de dominantie die overheerst, “Ik heb diegene flink op zijn donder gegeven want dit of dat”, of “Wij zijn veel tougher dan die afdeling” of zo. Dan denk ik bij mezelf “Dat is nergens voor nodig.” Uiteindelijk ben je allemaal één team, binnen het bedrijf vind ik dat transparantie het beste werkt. En dat begint bij mij. Ik ben uiteindelijk degene die werkt voor de werknemers, zo zie ik het. Niet the other way around. Dat is vaak hoe mensen het verkeerd interpreteren. Ik geloof erin dat als je zelf ook jezelf wat zwak kunt opstellen, als iets gewoon niet goed gaat binnen het bedrijf, om daar transparant over te zijn. Als er problemen zijn, om die ook kenbaar te maken aan het bedrijf. Dat je de mensen veel meer meekrijgt en veel meer support creëert en dat mensen veel harder gaan werken om die problemen voor je op te lossen dan dat je maar top-down gaat lopen dirigeren. Dat is eigenlijk een beetje wat ik daarmee bedoel.
Jeroen: Ja, ik snap het. Ook al werk je zo lang bij het bedrijf, ook al heb je alle hoeken en gaten van het bedrijf gezien, is deze baan toch eenzamer, ook al heb jij ook weer mensen waaraan jij moet rapporteren? Namelijk je aandeelhouders en toezichthouder en andere partijen. Is het toch eenzamer dan je vorige rol?
Yorick: Soms wel, soms niet. Het is niet eenzaam omdat ik nog steeds voor een groot deel met dezelfde mensen te maken krijg. Ook al verandert mijn rol, I’m still the same person. Misschien heb ik wat meer verantwoordelijkheid, maar uiteindelijk moeten we het nog steeds samen doen. Ik heb nog steeds wel echt het teamgevoel en dat probeer ik echt te handhaven. Aan de andere kant is er een bijkomstigheid die er een beetje insluipt als je CEO wordt, dat is dat mensen toch wel heel erg naar jou gaan kijken voor guidance of duidelijkheid creëren over bepaalde dingen. Daar sta ik dan alleen voor, dat moet jij zelf proberen te creëren. Al kan je dat wel samen met andere mensen doen, maar uiteindelijk heb jij zelf ook een mening en je moet wel laten merken dat die mening serieus genomen moet worden. Dat kan soms ook weer een beetje een afstand creëren tussen mij en bepaalde mensen die er misschien voorheen niet was.
Jeroen: In datzelfde stukje wat ik las zei je ook “Wees niet bang om richting te kiezen.” Zie je vaak dat er geen keuze wordt gemaakt waar mensen naartoe gaan? In je eigen bedrijf of in andere plekken waar jij komt?
Yorick: Wat er soms gebeurt, dat is overigens niet alleen binnen ons bedrijf, maar bij elk bedrijf waarmee ik te maken heb gekregen en bedrijven die ik vanbinnen heb gezien, een grote beslissing nemen is soms voor een leider lastig. Je wilt zeker weten dat je de juiste beslissing hebt genomen omdat jij degene bent die erop wordt afgerekend. Dus dan wil je ervoor zorgen dat alle informatie op tafel is voor jou om die beslissing te maken. Het is heel makkelijk om dus te vertragen en te zeggen “Ik heb nog niet alle informatie. Kun je hier nog even naar kijken, kun je dit aanleveren? Then we’ll discuss it again.” Maar dat is eigenlijk niet wat het bedrijf naar voren duwt. Want elke keer als je dat doet, alle beslissingen die we volgen of alles wat nog opgeleverd moet worden wat volgt op die beslissing wordt allemaal vertraagd. In een tijd van scaleup, waar wij in zitten als bedrijf, kan je je dat eigenlijk niet permitteren. Wat ik daarmee wil aangeven is dat je soms gewoon een richting moet kiezen, een beslissing nemen, met de informatie die je hebt. Dan ga je in ieder geval. Dan ga je een bepaalde richting op, dan ga je werken, dan worden er verdere beslissingen genomen, ook verder in het bedrijf. Vervolgens heb je het dan soms bij het juiste eind, heel vaak ook niet. Dan ga je de nodige aanpassingen maken. Dat vind ik ook het onderdeel van being agile. Fail fast; maak gewoon een beslissing en nadat je die beslissing hebt gemaakt ga je kijken of het de goede was of niet. Zolang je een goede evaluatieloep hebt, zolang je data-driven bent, je ervoor zorgt dat je in ieder geval on top of things bent om te kijken of je wel echt de goede dingen hebt gedaan en daar de nodige aanpassing voor kan maken, denk ik dat dat het belangrijkste is om voor elkaar te krijgen.
Jeroen: Zou dit ook spelen bij veel banken, denk je?
Yorick: Daar heb je sowieso te maken met zoveel comités en zoveel goedkeuringsorganen. In Nederland heb je ook nog eens te maken met een poldermodel. Ik ken natuurlijk de Britse benadering en de Nederlandse. De Nederlandse benadering werkt natuurlijk per definitie ook een beetje vertragend. Als iedereen ergens een bepaalde mening over moet hebben en die mening moet worden meegenomen, dan kan dat tot vertragingen leiden. Ik denk dat ieder persoon die binnen een bank werkt dat wel beaamt of in ieder geval zich wel daarmee kan associëren. Dus speelt dat binnen banken? Jazeker. Ik denk zelfs omdat je in een gereguleerde omgeving zit, en bij een bank helemaal. En bij een bank heb je het nog over een grote oil tank waarbij de belangen nog veel groter zijn dat er nog veel meer speelt.
Jeroen: We hebben ook altijd een teaser en een pleaser bij Leaders in Finance. Ik begin maar even met de teaser. Ik heb opgeschreven: Uiteindelijk lijkt het voor mensen heel succesvol te zijn wat BUX biedt, dus je krijgt kopieergedrag en er zijn meer en meer partijen die dat gaan doen. Op een bepaald moment is het een marktstandaard geworden om een app te bieden die heel gebruikersvriendelijk is, die makkelijk is, die intuïtief is, en misschien is het een vergelijking met banken die zich specialiseerden in groene beleggingen. Daar liepen ze enorm mee voor, daar hadden ze allemaal systemen voor en op een bepaald moment wordt het opgenomen in mainstream en is het moeilijker te onderscheiden. Dus de teaser is: Uiteindelijk loop je nog vijf jaar voor en dan is het mainstream geworden. Dan wordt het spannend voor jullie.
Yorick: Dit klopt wat je zegt. Wat ik eerder zei over de generaties, de eerste generatie van de Blackrocks en de Charles Schwabs, Hargreaves Lansdown, en nu de neo-brokers. Op een gegeven moment komt er een fourth generation en zijn wij waarschijnlijk de mainstream geworden. Ik vind overigens wel dat je jezelf wel moet blijven challengen. Dat doen we nu dus ook. Je moet niet stoppen bij enkel en alleen het aanbieden van een mobiele applicatie. Wij kijken daarom om die reden al naar crypto currencies, om daar toch wel meer in te gaan doen. Want er komt een vierde generatie en waarschijnlijk met de huidige technologie komt die nog sneller dan wat we historisch gezien hebben gekregen. Maar zijn wij dan de partij die de leider gaat zijn in die volgende generatie? Dat durf ik niet te zeggen. Want ook wij krijgen op een gegeven moment te maken met legacy. Voor ons wordt het dan steeds moeilijker om ook heel snel te innoveren, dat is gewoon een fact of life. Dus dan moet je gaan kijken naar een andere approach. Dan moet je misschien zelf apart weer iets opzetten binnen de holding die dat dan vervolgens gaat doen. Tegenwoordig zijn er heel veel slimmigheidjes en we zijn op dit moment nog allemaal ondernemers, om daar goed mee om te gaan. Dus hoe zich dat gaat vormen in de toekomst weet ik niet. Maar dat er zeker een nieuwe generatie aan gaat komen die weer op een andere manier beleggingen gaat aanbieden, daar twijfel ik niet over.
Jeroen: Dat is een well-rounded antwoord op de teaser. Aan de pleasende kant is het altijd dezelfde vraag, namelijk: Heb je een bepaald boek of boeken die je met plezier het gelezen of die je graag cadeau doet of die anderszins inspirerend zijn geweest?
Yorick: Ik lees redelijk veel. Niet superveel, maar de tijd die ik heb probeer ik wel te besteden aan te lezen. Er zijn een paar boeken die ik wel wil benoemen, die ik sowieso iedereen kan aanraden. Eén is The hard thing about things, van Ben Horowitz. Ik had die laatst ook bij een andere media-outlet naar voren gebracht, fantastisch boek. Dat heeft vooral te maken met het feit dat Ben een hele andere invalshoek neemt en iedereen wel laat voelen hoe moeilijk ondernemen soms wel niet is. Waar wij nu zijn met BUX is ook niet zonder slag of stoot gegaan.
Jeroen: Ik voelde dit boek aankomen, ik ken het overigens, ik heb The hard thing about hard things gelezen. Dus ik dacht “Ik verzin alvast een vervolgvraag”, mocht je het gaan noemen. Mijn gevoel bij dat boek, ik vond het heel mooi om te lezen, ik vond het ook heel leerzaam, ik vind het ook absoluut een aanrader, dus don’t get me wrong. Maar tegelijkertijd vond ik het ook heel Amerikaans, van “We gaan door een extreem diep dal en we halen de totale victory.” Terwijl, je leest niet vaak boeken van bedrijven waar het helemaal mis gaat. Het had hier overigens ook heel goed mis kunnen gaan, bij dit verhaal. Is dat ook wat je er mooi aan vindt, dat het uiteindelijk wel in victory eindigt?
Yorick: Dat maakt het natuurlijk compleet. Het boek belicht gewoon de struggles van een ondernemer, daar gaat het om. Daar is niet altijd een antwoord op. Er zijn heel veel mensen die boeken lezen die allemaal zeggen “Je moet dit doen, je moet dat doen.” Dan komt het soms een beetje bij mij over van “Als je dat op die manier doet, dan ben je succesvol.” Dat is natuurlijk helemaal niet zo. Er komen zoveel dingen op je af die totaal niet te voorspellen zijn en dat belicht hij mooi. Dan eindigt het vervolgens in een groot succesverhaal voor hem of de anekdotes die hij maakt, dat maakt het natuurlijk leuk om te lezen. Maar dat is niet de essentie van het boek. Daarnaast wil ik ook nog aangeven dat de tips die hij geeft ik ook niet één op één allemaal zou adopteren. Je moet wel jezelf blijven. Ik ben een heel ander soort leider dan hij; ik ben wat empathischer dan hij dat is, bijvoorbeeld, denk ik. Dus dat zou ook niet per se bij mij werken. Maar ik vind de invalshoek van het niet naar voren brengen van tips die je succesvol gaan maken maar meer de learnings die je gewoon hebt van de struggle van het ondernemen vind ik heel krachtig. Een ander boek dat ik ook naar voren wil brengen, waarschijnlijk hebben meerdere mensen dat al naar voren gebracht, is van Eric Ries, The lean startup. Als je wil gaan ondernemen, of het nou in de finance sector of daarbuiten, dan is dat gewoon een heel krachtig boek. Vooral omdat hij vertelt over het agile zijn, fail fast, het gebruik van cohorten, vanity metrics, die rollen van al die aspecten zijn tot op de dag van vandaag nog steeds hele belangrijke learnings die wij nog steeds toepassen binnen ons bedrijf.
Jeroen: Wil je nog een boek noemen?
Yorick: Dat waren ze.
Jeroen: Ik twijfelde even, het zou zonde zijn als we die niet ook nog hadden. Mooi! Ook interessant hoe je dat noemde, tips versus learning, dat vind ik ook wel heel interessant. Want je kan heel veel tips geven, daar vraag ik je straks ook naar. Maar inderdaad, van dingen die hebt meegemaakt kan je misschien nog wel meer van leren. Door gewoon het verhaal te horen hoe iemand het heeft beleefd en wat die daaraan gedaan heeft. Ik heb nog een paar laatste richting de afronding werkende vragen. De eerste is: Waar ben je zelf het meeste trots op in je leven? Zakelijk of privé maakt niet uit.
Yorick: Mijn twee gezonde dochters. Mensen vinden altijd dat carrière belangrijk is, natuurlijk is dat zo, ik ben heel ambitieus. Mijn vrouw is dat overigens ook. Maar uiteindelijk, als je het allemaal terugbrengt naar de basis, waarvoor doe je het uiteindelijk allemaal? Dan is het gezin toch het belangrijkste. Mijn dochters staan daarin centraal.
Jeroen: Hoe oud zijn ze?
Yorick: Ze zijn net geboren. Ze zijn nog geen half jaar.
Jeroen: Ik stel deze vraag normaal pas op het einde, maar hoe combineer je werk en privé? Want je hebt een hele uitdagende baan. Je zegt dat je vrouw ook ambitieus is, ze werkt waarschijnlijk ook hard.
Yorick: We hebben het geluk dat we in de UK zitten en in de UK zijn de zwangerschapsverloven wat langer dan in Nederland. Dus bijna een jaar kon ze zwangerschapsverlof nemen, ze zit nog in die periode. Dan kan ik het wat makkelijker combineren. Maar daarna moet je ook op zoek naar wat hulp, natuurlijk. Want met een drukke baan en nog twee dochters, om dat te combineren is het pittig. Maar goed, ik ben niet schuw om hard te werken, zoals ik eerder al had gezegd.
Jeroen: Ik durf het er bijna niet meer in te gooien, maar ik heb het alle tachtig voorgaande gasten gevraagd, dus ik zal hem jou niet onthouden: Heb je bepaalde tips voor mensen die nu uit de schoolbanken komen en gaan werken in de financiële sector, of fintech of banken of wat dan ook? Wat zou je hen zeggen? Stel dat ze naar jou komen, dat gebeurt waarschijnlijk ook weleens.
Yorick: Dat klopt. Ik krijg vaak genoeg mensen. Ik heb heel veel mensen die echt entree level jobs bij ons vervullen en die denken “Ik ga in de fintech space werken.” Ik vind altijd dat mensen zo snel mogelijk moeten proberen te leren wat ze leuk vinden. Ik kan het zelf heel goed beamen, want toen ik mijn VWO afrondde was ik 17, ik wist echt totaal niet wat ik moest doen. Mensen denken altijd “Fintech is heel sexy”, we zijn een groeiend bedrijf en daardoor is het leuk om voor ons te werken, denk ik. Groei is altijd leuker dan niet-groei. Maar wat veel belangrijker is voor mensen is om te gaan kijken wat ze nou daadwerkelijk leuk vinden.
Jeroen: Hoe doe je dat dan?
Yorick: Door te doen. Je moet het gewoon gaan doen. Je moet dingen gaan uitproberen. Ga werken binnen een bedrijfje en kijk hoe het je bevalt. Mensen die afgestudeerd zijn denken altijd van “Ik heb nu een gouden ticket, ik heb een goed diploma. Ik moet nu echt dé baan vinden die voor mij de toekomst gaat brengen.” Misschien heb ik wat geluk gehad, ik vond ING fantastisch door mijn stage en ik heb gewoon geprobeerd. Ik heb eigenlijk helemaal niet op heel veel andere plekken gesolliciteerd. Ik heb voor ING gesolliciteerd en die hebben me gelukkig geaccepteerd in die periode, wat overigens natuurlijk een interessante periode was, in de crisis. Dus ik heb die keuze gemaakt. Achteraf gezien had ik misschien toch wat meer om me heen moeten gaan kijken, ik weet het niet. Ik weet niet wat andere banen te bieden hadden op dat moment. Ik had mijn keuze gemaakt.
Jeroen: Dus de tip is: Ga het doen.
Yorick: Ga het doen, ga proberen te werken en als het je niet bevalt, maak de keuze om gewoon te switchen. Wees transparant over je gevoel het bedrijf. Ga niet te lang blijven hangen, het leven is te kort.
Jeroen: Mooi! Hoe zorg je dat je fit blijft, zeker nu met je jonge baby’s? Je hebt al verteld hoe de thuissituatie is, maar wat doe je meestal om fit te blijven, zowel fysiek als mentaal?
Yorick: Ik hou van sporten.
Jeroen: Wat doe je?
Yorick: Ik fitness heel veel, ik doe ook nog steeds wat boksen erbij. Ik doe heel veel van die circuit trainingen. Crossfit vind ik ook leuk. Uiteraard wordt dat met kinderen lastiger. Maar ik zal een heel leuk verhaaltje vertellen, ook als onderdeel van deze podcast. Ik was ongeveer vijf jaar geleden in een sportschool en een man was daar aan het trainen. Hij was ergens in de vijftig, een donkere man. Hij zag er wel goed uit, dacht ik. Hij trainde daar in de sportschool met gewichten. Ik raakte met hem aan de praat en hij zei tegen mij “Hoe oud denk je dat ik ben?” Ik dacht “Ik ga hem een beetje een compliment geven, ik ga hem iets jonger schatten dan hij daadwerkelijk is en dan voelt hij zich goed dat hij jonger geschat wordt.” Dus ik zeg iets van 52 of 53. En hij zegt tegen mij “Ik ben 76.” Ik kijk naar hem en ik geloofde het oprecht niet. Hij zag er echt heel goed uit.
Jeroen: Dat wist hij zelf dus ook.
Yorick: Ja, natuurlijk. Daarom ging hij dat waarschijnlijk ook vragen aan mij. Maar de essentie was, ik vroeg aan hem “Wat is dan je geheim? Hoe kan het dat iemand op die leeftijd er nog zo goed uitziet?” Hij zei “Ik doe iedere ochtend oefeningen. Elke ochtend als ik wakker word, gewoon standaard.” In die fase, vijf jaar geleden, dronk ik ook weleens koffie in de ochtend en ik was echt een zombie als ik wakker werd. Ik dacht “Ik ga mijn koffie verplaatsen met ochtendoefeningen.” De beste beslissing die ik ooit gemaakt heb. Je bloed gaat stromen, je bent klaarwakker, je voelt je iedere ochtend fit. Tot de dag van vandaag doe ik dat iedere ochtend.
Jeroen: Maar je drinkt nog wel koffie?
Yorick: Nee.
Jeroen: Heb je die meneer nog weleens gezien?
Yorick: Ik ben inmiddels verhuisd naar Londen.
Jeroen: Je hebt hem toch bedankt voor deze goede tips?
Yorick: Ja, absoluut.
Jeroen: Als jij straks zeventig bent…. Ik schat je begin dertig, hoor, terwijl ik weet dat je 38 bent. Mooie story! Alleen nog even kijkend naar de toekomst, dan heb ik het niet over de komende jaren want dat lijkt me vrij duidelijk. Ik ga ervan uit dat jij er alles aan gaat doen om BUX naar een volgend niveau te brengen, wat het niveau dan ook is. Maar daar kunnen we ons iets bij voorstellen. En op de iets langere termijn?
Yorick: Dat is een vraag die ik altijd heel moeilijk vind om te beantwoorden. De reden is eigenlijk gelinkt aan wat ik eerder zei, die vraag krijg je ook weleens gesteld op sollicitatiegesprekken “Waar zie je jezelf over vijf jaar?” De waarheid is: Het zou heel raar zijn als ik nu al zou kunnen vertellen waar ik mezelf over vijf jaar zou bevinden. Ik heb wel bepaalde ideeën over wat ik zou willen doen op een gegeven moment.
Jeroen: Dat bedoel ik ook vooral, zijn er nog onderdelen waarvan je zegt “Ik zou ook weleens in een hele andere hoek iets willen doen”, of “Ik zou zelf een eigen bedrijf willen beginnen, helemaal uit het niets”?
Yorick: Ja, dat sowieso. Maar om die vraag te beantwoorden, ik denk – als ik me aan die vijfjarige horizon mag vasthouden – dat wij over vijf jaar in een totaal andere fase met BUX zitten, helemaal als je kijkt naar de groei die we nu doormaken. Ik denk dat je op een gegeven moment dan echt moet gaan denken aan een IPO, sowieso, at least. Dat betekent dat het waarschijnlijk voor mij wat minder interessant gaat worden. Ik wil niet op een gegeven moment weer in een hele corporate omgeving gaan zitten en het gevoel hebben dat ik in een routine terecht kom. Dat is iets waar ik niet van hou. Dus wat ik dan vervolgens zou willen doen om te beginnen, ik wil andere bedrijven adviseren. Ik vind het echt hartstikke leuk om mensen te helpen, om ook bedrijven op te zetten. Ik ben nu ook heel veel startende ondernemers aan het proberen te helpen met de kennis die ik vergaard heb over de afgelopen zeven jaar. Daar zou ik meer mee willen doen. Ten tweede zou ik het ook heel leuk vinden om zelf wat investeringen te doen in bedrijven waar ik in geloof. Ik doe dat nu ook al een beetje als een soort angel, maar nog niet op grote mate; dat wil ik dus iets meer doen. Het derde aspect wat ik zou willen doen, ik zou graag in de health omgeving iets willen doen. Daar zijn twee redenen voor.
Jeroen: Je moeder werkt in het ziekenhuis.
Yorick: Mijn moeder werkte in het ziekenhuis, ze is nu met pensioen. Maar met health bedoel ik dat ik het belangrijk vind dat mensen steeds meer om zichzelf gaan geven en daar hoort ook een gezonde levensstijl bij. Dat reflecteert zich vaak ook richting de natuur en onze omgeving. We hebben nu eenmaal te maken met global warming en ik weet dat dat allemaal heel gevoelig is voor sommige mensen. Ik geloof daar wel in, daar moeten we iets aan doen. Dat valt wat mij betreft allemaal in die health bucket.
Jeroen: Kan je de koppeling van health uitleggen naar een gezondere aarde?
Yorick: Bijvoorbeeld als je kijkt naar het gezond eten, dan heb je het bijvoorbeeld over vegan eten. Als iedereen wat meer vegan zou gaan eten heb je veel minder broeikasgassen van alle koeien. Als je kijkt naar mensen die daarmee bezig zijn, die denken over het algemeen ook veel meer na over de natuur en de omgeving en gezonde lucht. Dus ik wil daarmee iets doen, zoals je hoort is het heel erg abstract. Dus ik weet nog niet wat, maar dat zou me ook wel energie geven naast puur de financiële sector waar ik sowieso voor de rest van mijn leven in actief wil blijven. Maar op een andere manier.
Jeroen: Leuk! Ik wil je heel hartelijk danken voor je tijd en je openheid. We hebben enorm veel verschillende dingen aangestipt, van helemaal privé naar zakelijk en weer terug en nog een keer dat rondje. Met dank aan Bocca Coffee uit Amsterdam heb ik zo meteen een klein cadeautje voor je.
Yorick: Leuk!
Jeroen: Dat is een B-corp gecertificeerd bedrijf in de koffie, die je niet meer drinkt, begrijp ik.
Yorick: Nee!
Jeroen: Terwijl ik het zei dacht ik “Dat is eigenlijk helemaal geen goed cadeau voor jou”, maar je kent vast wel mensen waar je het aan kan geven.
Yorick: Zeker weten!
Jeroen: Yorick, heel erg veel dank voor je tijd!
Yorick: Dankjewel voor de uitnodiging. Hartstikke leuk gesprek! Dank je!
Dit was Leaders in Finance, we hopen dat je deze aflevering met veel plezier hebt beluisterd. We stellen je feedback erg op prijs. Wat houdt je bezig en over wie wil je meer horen? Laat het weten via een Apple of Google review. Dat kan ook via de social media kanalen of direct via een email. We kunnen het enorm waarderen als je dat doet. Tot slot danken we onze partners voor hun steun, dat zijn Kayak, EY, Odgers Berndtson executive search en Roland Berger. Bedankt voor het luisteren!