Voice-over: Dit is Leaders in Finance. Een podcast waarin we op zoek gaan. Naar de mens achter het succes. We praten met leiders van nu en later over hun drijfveren, carrière en privéleven. Waarom? Omdat er meer gesproken moet worden in de financiële sector. We willen onze partners hartelijk bedanken voor hun steun. Dat zijn EY, Medirect, Riskquest, Kayak en Roland Berger. Onze gast deze week is CEO van een bedrijf dat de financiële sector breed ondersteunt. Hij heeft dan ook een helder beeld van wat een financiële dienstverlener relevant maakt voor consumenten.
Chris Baelemans: Vertrouwen, gemak en een redelijke prijs. Als één van die drie elementen ontbreekt, dan is het bijna overbodige dienstverlening.
Voice-over: Wat heeft hij geleerd van zijn tijd in politiek Brussel en Den Haag?
Chris Baelemans: Dan komen er busladingen vol naar Den Haag met katholieke plattelandsvrouwen… …en die moeten ook worden toegesproken. Dat deed ik veel. Spreken in het openbaar, daar heb ik altijd heel veel profijt van gehad.
Voice-over: En wat is zijn belangrijkste tip voor starters?
Chris Baelemans: Ga uitproberen.
Jeroen Broekema: En wat moet je uitproberen?
Chris Baelemans: Alles.
Voice-over: Onze gast deze week is CEO van de Weltergroep, Chris Balemans. Je host is Jeroen Broekema.
Jeroen Broekema: Welkom bij een nieuwe aflevering van Leaders in Finance. Deze week is het gast Chris Balemans, de CEO van de Welten Groep. Welkom Chris.
Chris Baelemans: Dankjewel.
Jeroen Broekema: Leuk dat je er bent en leuk dat je de tijd neemt om met mij en met Leaders in Finance in gesprek te gaan. En voordat ik je zal introduceren wil ik graag de partners van Leaders in Finance bedanken voor hun steun. Dat zijn EY, Medirect, Riskquest, Kayak en Roland Berger. Dan nu over naar mijn gast en traditiegetrouw begin ik altijd met het spellen van de naam van de gast en dat is Chris C-H-R-I-S en Balemans en in dit geval dus best relevant dat we spellen want het is B-A-E-L-E-M-A-N-S. Chris is zoals gezegd de CEO van de Weltengroep en oprichter van Dukers en Balemans. Hij studeerde politieke wetenschappen met afstudie richting internationale betrekkingen aan de Universiteit Leiden. Nog tijdens zijn studie startte Chris in 1987 als parlementair medewerker in de Tweede Kamer en daarna werkte hij ook voor het Europese Parlement. Daarna, ruim 30 jaar geleden, richtte hij samen met Ron Dukers Dukers & Balemans op. Sinds 2015 maakt Dukers & Balemans deel uit van de Welten Groep, waaraan Chris sinds 2016 leiding geeft. Tot slot, Chris is 57, Hij heeft twee kinderen en woont met zijn vriendin in Berkel en Schot. Dan weten we al iets en we gaan in dit gesprek nog veel meer over jou te weten komen. Tenminste, dat hoop ik. Dat is mijn inzet. En wat ik vaak doe, is eerst met jou bespreken de organisatie die jij representeert, Welten Groep. En ik vind het leuk om dat te structureren aan de hand van de verschillende stakeholders. Dus ik zou zeggen, kunnen we misschien beginnen bij de klanten? Wie zijn eigenlijk de klanten van de Welten Groep?
Chris Baelemans: De klanten van de Weltengroep zijn eigenlijk alle financiële dienstverleners. Banken, verzekeringsmaatschappijen, pensioenfondsen, intermediairs en uiteindelijk ook individuele financiële professionals. Dat zijn eigenlijk de belangrijkste klanten voor de Weltengroep.
Jeroen Broekema: Dus zo’n beetje de hele sector eigenlijk.
Chris Baelemans: Ja, zeker.
Jeroen Broekema: En wat leveren jullie hen? Wat voor diensten?
Chris Baelemans: Wij proberen een platform te zijn voor financieel professionals, waarbij we ze, ik zou bijna zeggen van de wieg tot het graf, proberen te faciliteren in hun persoonlijke ontwikkeling. Uiteindelijk is die financieel professional degene die bij klanten financiële dienstverlening gaat aanbieden. En dat doen we, als je hem heel kort samenvat, door middel van detacheringscapaciteitsoplossingen voor banken, verzekeraars, intermediaires. En aan de andere kant ondersteund door opleidingen.
Jeroen Broekema: Ja, want zo ken ik jullie voornamelijk. Dus Dukes & Balemans is het opleidingsbedrijf en Welten ook als detacheerder die in de hele financiële sector mensen aan het werk heeft. Zijn er dan nog andere onderdelen die ik dan mis, zoals deze twee hoofdonderdelen?
Chris Baelemans: Ja, het zijn echt deze twee bedrijven. Welten als merk voor staffingoplossingen, capaciteitsoplossingen. En Ducos & Balemans voor alles wat te maken heeft met het ontwikkelen, duurzaam ontwikkelen van financial professionals.
Jeroen Broekema: Helder. En met hoeveel mensen doen jullie dit? Hoeveel mensen werken er eigenlijk bij Welte?
Chris Baelemans: Alles bij elkaar werken er bij de Welten groep ruim duizend mensen. Een relatief kleine groep van ongeveer veertig mensen bij Ducos & Balemans, opleidingsbedrijf. Bijna duizend mensen, financieel professionals.
Jeroen Broekema: Dat is heel veel, of niet?
Chris Baelemans: Ja, wij zijn wel een van de grotere spelers in de staffing sector binnen de financiële sector.
Jeroen Broekema: Ja, ik denk ook dat er weinig mensen zijn die nu luisteren die nog nooit van jullie gehoord hebben. Gok ik, maar dat weet ik niet.
Chris Baelemans: Nee, maar we bestaan ook al ruim 30 jaar, dus…
Jeroen Broekema: Dat helpt, dat helpt. En als je dan kijkt naar gedetacheerd versus mensen die echt bij jou op kantoor werken, hoeveel mensen zitten er echt in de operatie van het kantoor?
Chris Baelemans: We hebben zo’n veertig mensen dus bij Dukes & Balemans en ongeveer zeventig mensen die de twee labels Dukes & Balemans en Welten ondersteunen. En dan heb je het over staffuncties, marketing communicatie, finance, HR, facility, IT.
Jeroen Broekema: Ik ben ook wel nieuwsgierig naar de gedetacheerden. Zijn dat nou mensen met heel veel ervaring, met heel weinig ervaring? Of zijn het al deze groepen, zijn het mensen die echt specialisten zijn? Of zijn het ook general managers? Hoe typeer je de groep gedetacheerden?
Chris Baelemans: Van hele jonge, net afgestudeerde mensen, vrijwel allemaal hbo, universitair opgeleid. die de schoolbanken verlaten en echt nog bezig zijn met een zoektocht naar wat vind ik nu leuk, wat past bij mij, waar wil ik mee gaan ontwikkelen. Dat zijn onze trainees, young professionals, tot en met senior plus professionals, dus echt specialisten in een bepaald domein binnen de financiële sector.
Jeroen Broekema: Als je nou combineert het feit dat je dit al heel lang doet, met mensen die natuurlijk op een bepaald moment uitstromen, misschien bij een grote bank of verzekeraar of waar dan ook terechtkomen, zie je nu ook al mensen die ooit bij jullie zijn begonnen die nu echt op C-level zitten? Of hoger in de organisatie?
Chris Baelemans: Ja, zeker. Veel van onze mensen zijn ook terechtgekomen bij concurrenten, maar liever collega’s. Dus je ziet dat Welten echt voorheen wel een van de eersten was die met specifieke capaciteitsoplossingen, staffing oplossingen binnen de financiële sector aan de slag is gegaan. Dus er zijn heel veel oud-Weltenaren die die stap naar buiten hebben gezet en binnen de staffingindustrie hun weg hebben gevonden. Dat is wel heel mooi om te zien. Maar er zijn ook veel financieel professionals die voorheen als trainee bij Welter begonnen zijn, uiteindelijk zijn uitgestroomd naar een van onze klanten. Dat vind ik altijd nog het grootste compliment. Als professionals die wij hebben begeleid, opgeleid, hebben doorontwikkeld, uiteindelijk ook de stap naar buiten gaan maken. En voor 95% komen die terecht bij onze klanten. Dat is een groot compliment. Moet niet te snel gaan, mogen best wel even bij Welter blijven. Maar dat ze uiteindelijk die stap naar buiten zetten, dat zien wij ook echt als een groot compliment.
Chris Balemans: Ik wil niet zeggen dat dat nou.
Chris Baelemans: De primaire doelstelling is, maar het is wel mooi om te zien dat heel veel mensen binnen die financiële sector blijven hangen en zich ook doorontwikkelen bij een van onze klanten.
Jeroen Broekema: Dus je hebt misschien ook wel mensen die bij jou ooit begonnen zijn, gedeticieerd en nu opdrachtgever zijn en weer mensen.
Chris Baelemans: Bij jou… Zeker, dat komt vaak voor.
Jeroen Broekema: Je hebt een soort alumni netwerk gebouwd ook daarmee?
Chris Baelemans: Ja, we hebben een alumni netwerk waar we ook met enig regelmaat events voor organiseren, bij elkaar komen. Zeer druk bezorgd.
Jeroen Broekema: Wat leuk. Andere stakeholder, de eigenaren. Wie is eigenlijk de eigenaar van welke groep? Want ik zei in de inleidingen, jij bent ooit met Dukus en Balemans begonnen als ondernemer. Daar komen we zeker nog op terug in dit gesprek. Maar hoe zit het tegenwoordig in elkaar?
Chris Baelemans: Tegenwoordig hebben we een groot aandeelhouder. Dat is een Belgische private equity partij die de meerderheid van de aandelen bezit. Ik ben daar zelf nog minderheidsaandeelhouder in de Weltengroep. En we hebben daarnaast een stichting Certificeringenstak, waar een aantal key persons van de.
Chris Balemans: Onderneming ook certificatenbelang hebben. Helder.
Jeroen Broekema: Een hele brede stakeholder, die is altijd moeilijk vast te pakken, maar de samenleving als geheel. Hoe kijken jullie daarnaar?
Chris Baelemans: Ja, ik denk uiteindelijk, dat is in ieder geval altijd mijn persoonlijke drijfveer geweest, dat de samenleving als geheel echt onze eindklant is.
Chris Balemans: En wat bedoel ik daarmee?
Chris Baelemans: Uiteindelijk is een van onze drijfveren, en wat mij betreft ook het bestaansrecht van Welten, is dat we een bijdrage leveren aan een relevante financiële sector. En die sector kan alleen maar relevant zijn als consumenten die sector relevant vinden. Dus als ze waarde ervaren, vertrouwen hebben in financiële dienstverleners, als ze gemak ervaren, gemak om hun bankzaken te doen of een hypotheek te kunnen regelen. Kortom, als een financieel dienstverlener er is en toegevoegde waarde levert op impactvolle momenten in het leven, van een particuliere consument van een financiële dienstverlener of een ondernemer. Bij overlijden, bij het kopen van een huis, bij een echtscheiding, bij de overdracht van een onderneming, bij estateplanning, dus de overdracht van vermogen op de toekomstige generatie zijn allemaal impactvolle momenten in het leven bestaan. van een particulier of ondernemer. Als ze daar het passende financiële advies krijgen, dan voegen wij als financiële dienstverleners ook echt iets toe en hebben we relevantie. En dat betekent dus ook dat je de continuïteit naar de toekomst kunt waarborgen. Dat is voor mij altijd een belangrijke drijfveer geweest. Dus als we het hebben over het ontwikkelen, doorontwikkelen van financiële professionals op de langere termijn, dan is dat met name daarop gericht er zijn op het moment dat mensen worden geconfronteerd met impactvolle gebeurtenissen of impactvolle beslissingen moeten nemen die finance gerelateerd zijn.
Jeroen Broekema: De moments of truth voor deze mensen. Dat is mooi hoe je dat verwoord. En waar ik ook nog benieuwd naar ben qua stakeholder is concurrentie. Wat zie jij nou als concurrentie? Zijn dat letterlijk bedrijven die vergelijkbare dingen doen die jij met de Weltengroep doet? Of zit de concurrentie ook in het feit dat er bijvoorbeeld periodes zijn dat er minder ingehuurd wordt door financiële instellingen? Hoe kijk je naar concurrentie?
Chris Baelemans: We hebben natuurlijk klassieke concurrenten in de staffingindustrie, die dus ook gespecialiseerd zijn in capaciteitsoplossingen.
Chris Balemans: Dat zijn wij primair natuurlijk ook.
Chris Baelemans: Maar als ik dan toch een onderscheidend kenmerk mag noemen van de Weltengroep ten opzichte van andere collega-staffingbedrijven, dan is het wel dat wij ons eigen opleidingsbedrijf met Ducos en Bijlanders in huis hebben. opleiden, het ontwikkelen en doorontwikkelen van financieel professionals, dat is echt wel de rode draad in onze dienstverlening.
Chris Balemans: Helder.
Jeroen Broekema: En als je nou, en dat andere punt wat ik maakte, als het gaat om inhuur, is dat nou de afgelopen 30 jaar een beetje vergelijkbaar geweest? Of gaat het inderdaad in golven dat financiële instellingen in fases opeens heel veel mensen nodig hebben, dan weer minder?
Chris Baelemans: Het gaat altijd ingolven. En dat is echt heel wisselend. Dat is afhankelijk van economische omstandigheden, geopolitieke ontwikkelingen. Maar zeker in deze tijd, zeg maar de afgelopen twee, drie jaar, met name in de coronaperiode en daarna, is de krapte op de arbeidsmarkt natuurlijk ook wat ons allemaal bezighoudt. Dat zie je ook bij onze klanten. Dus het beroep wat op ons gedaan wordt voor het invullen van capaciteit en.
Chris Balemans: Kwaliteitsoplossingen is onverminderd hoog.
Chris Baelemans: En we hebben allebei, zowel onze klanten als wij, te maken met die krapte op de arbeidsmarkt. En dat is wel ook onze belangrijkste uitdaging.
Jeroen Broekema: Wat ik heel interessant vond, in het begin, vlak voordat we deze podcast begonnen, had jij het in het vorige gesprekje even over die transities, die veranderingen die nu aan de lopende band natuurlijk op elk gebied in de samenleving, daar ben ik het heel erg mee eens met wat je zei, over dat die veranderingen heel erg spelen. Welke veranderingen heb je het dan over? Welke transities?
Chris Baelemans: Daar zijn echt aan de financiële sector gerelateerde transities. Dan hebben we het natuurlijk over de pensioentransitie. Wat in de ogen van de belangrijkste spelers in die sector een enorme capaciteitsvraag met zich mee gaat brengen.
Chris Balemans: Gedurende een langere periode.
Chris Baelemans: Dat is iets waar wij dagelijks mee bezig zijn en eigenlijk al jaren. om onze professionals ook voor te bereiden op die transitie. Dan heb je het over medewerkers die aan de kant van communicatie zitten, dus op klantcontactcentra, naar individuele keuzebegeleiders en uiteindelijk ook pensioenadvisering. Het is een hele grote transitie waar we nog maar aan de vooravond staan, want we zien nog een redelijke terughoudendheid op dit moment. als het gaat om de implementatie van de nieuwe pensioenwet. Maar daar verwachten wij enorme capaciteits- en opleidingsvraag bij, want mensen moeten wel weten.
Chris Balemans: Waar het over gaat.
Chris Baelemans: Een transitie die heel erg te maken heeft met ESG, Sustainability, is denk ik een hele belangrijke grote transitie waar we financiële dienstverleners op dit moment ook nog echt zien zoeken. Hoe raakt dat ons nu? Wat is de impact op onze organisatie en de mensen? Dat is een transitie waar wij denken.
Chris Balemans: Ook een belangrijke rol te kunnen spelen.
Chris Baelemans: Er komt hopelijk toch eerdaags een nieuwe kabinet.
Jeroen Broekema: Wie zal het zeggen?
Chris Balemans: Ik hoop niet dat we België achterna gaan.
Chris Baelemans: Maar als dat nieuwe kabinet is, dan zullen er ook daaruit weer, denk ik, grote transities volgen. Denk aan alles wat te maken heeft met maatregelen op het gebied van het stimuleren van de woningmarkt. Nieuw fiscaal stelsel. Kortom, ik denk dat grote transities, die zijn er altijd geweest, maar ze zullen met name in deze periode echt grote impact gaan hebben op de financiële sector.
Jeroen Broekema: En als je dus bijvoorbeeld pensioenpact of ESG, wat ik mij dan bedenk is dat de mensen die hierin werken in zo’n transitie steeds hoger opgeleid, steeds specialistischer moeten zijn. Dus even de vergelijking maken met bijvoorbeeld anti-money laundering. Op een bepaald moment moesten daar gewoon ook heel veel mensen in om ook best wel relatief handmatig werk te doen. Dat begint nu ook een hoger niveau te worden wat men zoekt. Maar bij deze onderwerpen kan me voorstellen dat je steeds steeds meer mensen moeten hebben die hoger opgeleid zijn, meer kennis en kunde hebben. Klopt dat of klopt dat niet?
Chris Baelemans: Ja, als je kijkt naar transities als de pensioentransitie en ESG, het nieuwe fiscaal stelsel, dat vergt a, veel vakinhoudelijke kennis, maar ook hele specifieke competenties.
Chris Balemans: Dit zijn werkzaamheden, rollen die complexe competenties met zich meebrengen.
Chris Baelemans: En dan is de combinatie van aan de ene kant goed kijken naar slimme oplossingen, combinatie oplossingen op het gebied van capaciteit. En dat kunnen combinaties zijn van het gebruik van technologie, detecherings oplossingen, uitzenden, business process outsourcing. Maar wel allemaal kennis- en inhoudsgerelateerd. Dus gericht op complexiteit.
Chris Balemans: Dan is de combinatie met een opleidingsbedrijf natuurlijk prachtig.
Chris Baelemans: En vanuit Dukes & Balemans zijn we daar ook al jaren mee bezig met.
Chris Balemans: Ons voor te bereiden op bijvoorbeeld de pensioentransitie.
Chris Baelemans: Dat heeft relatief lang geduurd en we zitten nog steeds een klein beetje in een vacuüm. Maar wij zijn er echt van overtuigd dat we nu investeren in mensen, in die financial professional. dat ze dat later inderdaad gaat uitbetalen.
Jeroen Broekema: Ja, dat is allemaal timing, hè. Want je kan, net als met tech-oplossingen, je kan soms veel te vroeg zijn en soms veel te laat zijn. Dat is heel lastig in te schatten. Zeker als er een politieke component aan zit die ervoor zorgt of het wel of niet gaat komen. Er was recent ook best wel groot nieuws rondom jou, want er werd bekendgemaakt in de media, ongetwijfeld was jij al langer op de hoogte van je eigen rol. Maar je gaat uiteindelijk de Welten Groep verlaten als CEO.
Chris Baelemans: Nou, ik ga de Welten Groep niet verlaten, maar ik stop wel als CEO. Ik blijf betrokken als aanlouder en bestuurder bij de Welten Groep, maar wel op de achtergrond. Uiteraard was ik al langer op de hoogte.
Jeroen Broekema: Mag ik hopen.
Chris Baelemans: Nee, we zijn al vanaf de zomer vorig jaar op zoek naar opvolging. Het is best wel een intensief traject geweest, wat langer geduurd heeft dan je altijd zou willen. Maar uiteindelijk ben ik wel heel blij met het feit dat we een opvolger gevonden hebben die het stokje vanaf 1 mei gaat overnemen.
Chris Balemans: Want waarom 5 stoppen?
Chris Baelemans: Het heeft meerdere redenen. Ik denk dat het sowieso goed is voor een bedrijf om Op enig moment fris bloed binnen te halen en met een andere kijken op de wereld. Dat heeft ook met leeftijd te maken. Ik ben 57. Het heeft ook te maken met het beperken van het risico. Het is iets wat mij al wel langer bezighoudt. Wie is de opvolger? En eerlijk gezegd heb ik ook wel geleerd. Van voorbeelden in mijn directe omgeving. Je kunt beter te vroeg uitstappen of te vroeg het stokje overgeven dan te laat. Dus dat zijn wel overwegingen voor mij geweest. Heeft ook te maken met dat ik me extreem verantwoordelijk voel voor de continuïteit van de onderneming. Het bedrijf moet wel door, ook al.
Chris Balemans: Is een van de naamgevers stapt uit.
Chris Baelemans: Dus dat alles wat te maken heeft.
Chris Balemans: Met wat is in belang voor het bedrijf.
Chris Baelemans: En daar liggen ook persoonlijke afwegingen aan te grondslag. Ik ben nu 57, ik ben nu nog fit. Ik wil ook wat meer vrije tijd, want ik ben zoals je zegt al ruim 30 jaar ondernemer.
Chris Balemans: Dus je wil ook eens een keer gaan genieten.
Chris Baelemans: En ik heb een aantal jaren geleden ook een best ingrijpende gebeurtenis meegemaakt in mijn privéleven. Ik heb een hartstilstand gehad. Het was echt kankerboord.
Chris Balemans: Ik las dat, bizar.
Jeroen Broekema: Hoe oud was je toen?
Chris Baelemans: Toen was ik 45. 45?
Chris Balemans: Out of the blue.
Chris Baelemans: 12 jaar geleden. Zomaar in één keer, out of the blue, ging het licht uit.
Jeroen Broekema: Je zag 0,0 aankomen.
Chris Baelemans: Nee, ja, achteraf gezien ga je natuurlijk puzzelstukjes leggen, maar op dat moment was het echt onverwacht.
Chris Balemans: Ik heb extreem veel geluk gehad.
Chris Baelemans: En dat maakte ook wel dat je over een aantal dingen anders gaat nadenken. Dat heeft mij ook wel meegespeeld om deze beslissing te nemen. Dus het is een combinatie van persoonlijke afwegingen en het belang van de onderneming.
Chris Balemans: Op de wat langere termijn.
Jeroen Broekema: Helder, helder. Ik kan me voorstellen dat het een moment is wat je nooit zal vergeten.
Chris Baelemans: Nou, ik ben het volledig vergeten, want het is volledig aan mij voorbij gegaan.
Jeroen Broekema: Dus helemaal weg?
Chris Baelemans: Ik weet er helemaal niets van, nee. Maar als ik de verhalen van mijn omgeving moet geloven, is dat in ieder geval voor mijn omgeving heel ingrijpend geweest. En dat zet mij natuurlijk ook aan het denken.
Jeroen Broekema: Bizar hoe je hier nu lijkt in ieder geval super vitaal zit.
Chris Baelemans: Ben ik ook, gelukkig wel.
Jeroen Broekema: En toch nog één vraag daarover als dat mag. Ik dacht we komen pas later op dit onderwerp in het gesprek, maar je haalt het nu al aan. Als je je zegt achteraf de puzzelstukjes bij elkaar voegt dan snap ik het beter. Heb je dan ook een soort van tips voor mensen die denken van ja weet je ik weet niet of het te maken had met ook heel hard werken wellicht of juist niet. Wat zijn de puzzelstukjes laat ik dat eerst vragen.
Chris Baelemans: Zonder nou mijn hele medische doopcel te lichten. Er is medisch geen oorzaak gevonden. Ja uiteindelijk is er een verstopping en maar geen vernauwingen en dat soort zaken. Ik heb voor mezelf die puzzelstukjes wel gelegd. Het is een opeenstapeling van met name stressfactoren. Waarbij het bedrijf, werken, voor mij geen enkele rol heeft gespeeld. Het is een opeenstapeling van privégebeurtenissen. die voor extreme stressvolle situaties heeft gezorgd. Dat is mijn leke verklaring voor wat er is gebeurd.
Jeroen Broekema: Ja, dus wat dat betreft, mijn aanname was dus mis dat het te maken ook had met misschien heel hard werken. Want dan dacht ik, dan kunnen we nog een soort van tips zoeken voor mensen. Hoe kan je dit voorkomen? Maar het is eigenlijk dus uit hele stressvolle situaties blijven. Maar ja, dat kun je bijna niet doen als je erin terecht komt.
Chris Baelemans: Nou ja, misschien eerder herkennen van signalen. Dat is een open deur, denk ik. Overigens, het tegenovergestelde is wel waar. Het heeft mij, voor wat betreft de manier waarop ik mijn werk heb ingericht, wel erg aan het denken gezet. Want, in alle eerlijkheid, in dat jaar viel ik een vrij langdurige periode uit. Dat was, achteraf gezien, het beste jaar van Dukkers en Beilemans ooit. En dat heeft mij wel aan het denken gezet.
Chris Balemans: Dus blijkbaar zonder mijn bijdrage, kan het bedrijf ook functioneren.
Chris Baelemans: Wat ik toen zag gebeuren was, ik zou bijna zeggen hartverwarmend, maar collega’s, medewerkers, die voelden zich extreem verantwoordelijk, deden een stap naar voren en die bleken heel.
Chris Balemans: Veel dingen veel beter te kunnen dan ik. Wow. Dat is wel een aai-opener.
Jeroen Broekema: Het is ook wel mooi dat je dat deelt, want dat is ook iets wat veel mensen misschien zouden denken, nou.
Chris Balemans: Dat wil ik eigenlijk niet delen.
Jeroen Broekema: Wel, ja, vind ik wel mooi.
Chris Baelemans: Nou ja, ik heb dit vaak gedeeld, ook met mede-ondernemers en bestuurders van grotere bedrijven. Dat is voor mij wel een belangrijke les geweest, ook in de wijze waarop.
Chris Balemans: Ik met mijn werk ben omgegaan en.
Chris Baelemans: De invulling van leiderschap bijvoorbeeld. Een stapje terug doen, kan soms de organisatie, het bedrijf, juist een hele positieve richting sturen.
Voice-over: Dit is Leaders in Finance met Jeroen Broekema.
Jeroen Broekema: Als we dan eens even een hele grote stap terugmaken. Hoe kwam je er ooit toe om Dukers & Balemans op te richten?
Chris Balemans: Wat was het moment?
Jeroen Broekema: Dukers is Ron Dukers. Ik ken hem niet, maar daar ben je ooit mee gestart.
Chris Baelemans: Ja, Ron Dukers, toen een prominent met name in de pensioenwereld, in de financiële sector. Ron kwam ik tegen bij een verzekeraar, UAP, was een Franse verzekeraar waar wij allebei op dat moment werkzaam waren.
Chris Balemans: Ron, 16 jaar ouder dan ik, totaal andere persoonlijkheid.
Chris Baelemans: Wij waren echt twee totaal verschillende mensen. Maar dat klikte vanaf het allereerste begin en we hebben daar intensief met elkaar samengewerkt en op enig moment zijn we, s’avonds na het werken, een hapje gaan eten bij de Chinees in Vught. En daar hebben we elkaar aangekeken en hebben we gezegd, zullen we samen iets gaan doen? Letterlijk, nou ja, niet aan de keukentafel, maar aan de tafel bij de Chinezen. Ons allereerste idee op papier gezet om een bedrijf te starten. Ik heb dat toevallig, dat ondernemingsplan tussen adelingstekens, nog eens teruggevonden, een paar jaar geleden. Ja, dat is lachen.
Jeroen Broekema: Klopt het een beetje nog?
Chris Baelemans: Nee, helemaal niet. Het viel me ook op dat de helft van het ondernemingsplan bestond uit het maken van tekeningetjes van een logo.
Jeroen Broekema: Eén van die tekeningetjes is het wel geworden?
Chris Baelemans: Ja, uiteindelijk is één van die tekeningetjes het allereerste logo geworden. Inmiddels zijn we toe aan logo nummer zes geloof ik.
Jeroen Broekema: En nog concreter, dat etentje bij de Chinees was wel bedoeld om na te denken over ondernemen, of dat zelfs niet?
Chris Baelemans: Nee, zelfs dat niet.
Jeroen Broekema: Oh, jullie zaten daar gewoon op op dat moment?
Chris Baelemans: Dat ontstond tijdens het gesprek. Hadden jullie iets gedronken? Ongetwijfeld. Zeker iets gedronken. Of het alcoholisch was, kan ik me niet echt meer herinneren, maar dat zal wel. Nee, dat ontstond echt tijdens dat gesprek. En natuurlijk, als je achteraf teruggaat, dan denk ik dat bij ons allebei er ergens altijd wel een latente behoefte is geweest om ondernemer te worden of iets.
Chris Balemans: Voor onszelf te beginnen.
Jeroen Broekema: En je zei, jullie hadden hele andere, totaal andere karakters, dus je vulde elkaar daarmee dus aan. Wat waren dan elementen die hij inbracht en die jij inbracht, die cruciaal waren voor het succes van onderneming?
Chris Baelemans: Nou, wat Ron in ieder geval heeft ingebracht is ervaring in de sector. Ook door zijn leeftijd heeft hij die ervaring natuurlijk opgedaan. En enorm veel kennis.
Chris Balemans: Vakinhoudelijke kennis. Ik kwam natuurlijk uit een heel ander domein.
Chris Baelemans: Dus ervaring en kennis brachten Ron in. En ik denk jeugdige onbevangenheid en creativiteit. Ik denk dat dat wel de belangrijkste kernfactoren zijn geweest. En die twee kwamen samen. En dat ging eigenlijk als vanzelf. Ook toen we gestart waren. Wij hebben nooit aan tafel gezeten over een taakverdeling ofzo. Dat groeide in de praktijk als vanzelf.
Jeroen Broekema: Dat is wel mooi hè.
Chris Baelemans: En uiteindelijk heb ik 25 jaar met Ron samengewerkt. En daar kijk ik met ongelooflijk veel plezier op terug. Ik heb toevallig afgelopen vrijdag nog een broodje met hem gegeten.
Jeroen Broekema: Niet bij de Chinees.
Chris Baelemans: Niet bij de Chinees deze keer.
Jeroen Broekema: Niet bij de Chinees in Vught.
Chris Baelemans: En wel met een glas wijn.
Jeroen Broekema: Wel met een glas wijn, wat mooi. En als je nou dat moment pakt van dat etentje, hoe snel daarna was er iets?
Chris Baelemans: Ik denk twee maanden later dat we naar de Kamer van Koophandel gegaan zijn met een iets verder uitgewerkte ondernemersplan. Hebben we onszelf ingeschreven en drie maanden later hadden we een kantoortje gehuurd in het centrum van Tilburg en zijn we gestart met iets.
Jeroen Broekema: Waar zijn jullie mee gestart?
Chris Baelemans: Wij hadden het idee om, en dat stond toen in Nederland nog redelijk in de kinderschoenen, om Financial Planning en Ampli Benefits als concept in Nederland te introduceren. En daar zijn we gaan uitwerken, daar zijn we heel veel presentaties over gaan geven en die presentaties en events gaan organiseren, die vielen echt in goede aarde. We werden overal uitgenodigd om te spreken, om dat concept ook te delen. Maar na anderhalf, twee jaar kwamen we erachter dat we nog geen cent verdiend hadden.
Chris Balemans: Dat is dan toch uiteindelijk wel een beetje lastig.
Chris Baelemans: Dus we zijn dat uiteindelijk ook gaan vertalen in echt concrete advisering op uurbasis. Daar zijn we ooit mee gestart.
Jeroen Broekema: Jullie financierden het gewoon zelf op dat moment, je eigen leven in de tussentijd. En hadden jullie op een bepaald moment het idee van dit gaat helemaal niet vliegen?
Chris Baelemans: Oh, er zijn vele momenten geweest.
Jeroen Broekema: Helemaal in die begintijd, beschrijf het eens, want hoe gaat dat dan? Op een bepaald moment merk je dat er wel veel tractie en aandacht is, maar je zegt ik verdien nog niks. Dan gooi je het een beetje om, je gaat wat uurbazering, dan begint het in ieder geval de omzet te draaien, neem ik aan. Maar wat is dan zo’n moment waarvan je dacht, dit is leuk, maar dit ga ik niet de komende tien jaar doen. Laat staan, dertig.
Chris Baelemans: Dat moment kan ik me nog heel goed herinneren en dat was niet ingegeven doordat het niet liep of onvoldoende tractie had. Dat was een moment na onze beide vakanties waarin we blijkbaar onafhankelijk van elkaar hadden nagedacht over wat vinden we nou.
Chris Balemans: Echt leuk om te doen.
Chris Baelemans: Wat inspireert ons het meest. En naast de adviespraktijk hadden wij vanuit de eerdere pogingen om Amplified Benefits en Financial Planning over de bühne te brengen.
Chris Balemans: In Nederland, hadden we allebei wel een.
Chris Baelemans: Gevoel overgehouden van het overbrengen van kennis.
Chris Balemans: Dat inspireert ons echt.
Chris Baelemans: En na onze vakanties zaten we een keer bij elkaar en hebben dat ook naar elkaar toe uitgesproken, bleken we allebei datzelfde verlangen te hebben. En dat is het moment geweest dat we hebben gezegd, nou dan gaan we.
Chris Balemans: Proberen dat te vermarkten.
Chris Baelemans: Het overbrengen van kennis. Dat was primair wat… Waren jullie dan zelf de trainers?
Jeroen Broekema: Of hadden jullie mensen die je konden aantrekken?
Chris Baelemans: Ja, we waren zelf de trainers. Dus in het weekend was dat op het ouderwetse kopiërenapparaat. Lesmateriaal kopiëren, casuïstiek uitwerken. PowerPoint-presentaties maken, kofferbak volladen en de hele week door het land rijden om overal.
Chris Balemans: Trainingen te gaan geven.
Chris Baelemans: Dat hebben we jaren gedaan.
Jeroen Broekema: Spannend. Maar had je dan ook het idee van we gaan dit opschalen? Of waren jullie gewoon, we zien wel, het is nu leuk, maar we kijken wel waar het schip strandt.
Chris Balemans: Het begon daarmee.
Chris Baelemans: Inspiratie krijgen van het overbrengen van kennis en het inspireren van groepen. van mensen het enthousiasmeren voor financiële dienstverlening. Dat is echt wel primair de drijfveer geweest. Maar op enig moment werden we vaker gevraagd en nou ja, dan gaat zoiets. We hadden net in het voorgesprek even over regelmatig momenten gehad dat we elkaar hebben aangekeken en dachten, wat is er gebeurd? Het is ineens een bedrijf geworden. We moeten een aantal dingen gaan organiseren die we helemaal niet hadden voorzien.
Chris Balemans: Kun je daar een voorbeeld van geven?
Chris Baelemans: Als je opleiding gaat geven moet je ook zalen huren. Dat was net in de tijd van de opkomst van de e-learning. Je moet je lesmateriaal gaan digitaliseren. Je moet voldoen aan allerlei keurmerken en dergelijke.
Chris Balemans: Dus het wordt een bedrijf.
Chris Baelemans: Je moet dingen gaan organiseren.
Jeroen Broekema: Vonden jullie dat leuk? Want dat moment, vind ik heel mooi hoe je dat beschrijft, dat je eigenlijk allebei op tafel gooit, het opleiden, kennis overbrengen, dat vinden we leuk. En dan komt dit erbij. Dat betekent dat het opeens een organisatie wordt, dat er allerlei dingen gemanaged moeten worden, om even zo te zeggen. Vonden jullie dat leuk?
Chris Baelemans: Ja, dat heb ik altijd best wel leuk gevonden. En dat is ook wel als een soort van natuurlijk proces verlopen. Je groeit daar ook langzaam in. Ik kan me nog herinneren dat ik iedere zondagochtend, dat was mijn moment om facturen te maken.
Chris Balemans: Dat deed ik dus zelf.
Chris Baelemans: En dat er een moment is geweest van ja, dit kan niet meer. Dit moet worden geautomatiseerd, et cetera. Nou, dan ga je een zoektocht starten naar hoe gaan we dat doen. Ook dat proces heb ik altijd wel heel erg leuk gevonden. Wat je van veel ondernemers hoort, ik.
Chris Balemans: Kan mijn echte vak niet meer uitoefenen.
Chris Baelemans: Mijn core business is niet meer opleiden.
Chris Balemans: Trainen, maar mijn core business is manager geworden.
Chris Baelemans: Ik heb dat nooit vervelend gevonden. Maar ik heb wel altijd geprobeerd om de combinatie te blijven handhaven.
Jeroen Broekema: En kan je je nog herinneren wie je allereerste echt hele grote klant was waar je dacht daar konden we in één keer, weet ik veel, honderd trainingen doen of toen kunnen we in één keer, ja?
Chris Baelemans: Ja, we hadden eigenlijk vrijwel gelijktijdig twee belangrijke klanten. Dat was ABN AMRO en de APG.
Chris Balemans: Toen nog ABP, ABP Hypotheken.
Chris Baelemans: Dat waren echt enorme opdrachten, al toen zeker…
Jeroen Broekema: De trainingen waren dat.
Chris Baelemans: De trainingen, ja. Dat ging om grote groepen die door een bepaald veranderkundig traject gehaald moesten worden, waar wij de opdracht voor kregen.
Chris Balemans: Dat was… Ja, dat is kicken.
Jeroen Broekema: Ja, dat moet een mooi moment zijn.
Chris Baelemans: Ja, dat was een prachtig moment. Ja, mooie merken ook. Wij waren al zeer vereerd dat we überhaupt binnen mochten komen. Laat staan dat we de opdracht kregen.
Jeroen Broekema: Ja, mooi. En zijn jullie op een bepaald moment extra diensten gaan aanbieden of zijn jullie altijd bij het opleiden gebleven?
Chris Baelemans: We zijn altijd bij het opleiden gebleven. We waren een van de eerste opleiders, zeker in de financiële sector, die ervoor kozen om onze opleiding ook echt te digitaliseren en onder te brengen in e-learning oplossingen. Dus we hebben altijd wel geprobeerd om met moderne leermethodes heel snel in te.
Chris Balemans: Spelen op nieuwe ontwikkelingen.
Chris Baelemans: Maar we hebben ons wel altijd geconcentreerd, één, op de financiële sector, de financieel.
Chris Balemans: Professional, en twee op de inhoud van het vak.
Chris Baelemans: Dus we zijn ook altijd wel een nischspeler geweest in de financiële sector.
Jeroen Broekema: Hoeveel jaar hebben jullie Dukes & Balemans gerund totdat het in de groep overging? Of hoe ging het verder met het bedrijf? Laat ik het iets breder stellen.
Chris Baelemans: Zimbabwe is opgericht in 1992 en in 2015 zijn we onderdeel geworden.
Jeroen Broekema: 23 jaar, even snel gerekend.
Chris Baelemans: En Ron is toen nog twee jaar als adviseur gebleven, dus ik heb alles bij elkaar 25 jaar met Ron samengewerkt.
Jeroen Broekema: Is het niet een heel raar moment dat je je baby verkoopt?
Chris Baelemans: Nou, ik had persoonlijk niet het gevoel dat ik de baby verkocht. Het werd onderdeel van de Weltengroep, maar ik bleef op dat moment wel verantwoordelijk voor het bedrijf. Bovendien had Welten ook een opleidingstak en die werd geïntegreerd met Dukes & Balemans. Dus het werd ook iets groter. Dus ik heb dat gevoel nooit gehad.
Chris Balemans: Het is een soort natuurlijke overgang geweest.
Chris Baelemans: Ron is nog wel twee jaar betrokken geweest als adviseur en die heeft het echt los moeten laten op dat moment. Ik heb er altijd nog, ik heb het hem afgelopen vrijdag nog gezegd, ik heb bewondering voor de manier waarop hij dat gedaan heeft. Hij is echt langzaamaan naar buiten gestapt, heeft zich met een aantal zaken nog wel bezig gehouden, maar ook langzaamaan teruggetreden. Eigenlijke manier, schoolvoorbeeld van hoe het zou moeten in mijn beleving.
Jeroen Broekema: Een mooi voorbeeld voor jou ook. In deze tijd zeer relevant. Zeker.
Chris Baelemans: Gaat proberen.
Jeroen Broekema: Gaat proberen, precies. En ik ben wel nieuwsgierig naar, je.
Chris Balemans: Had dus detacheren nooit gedaan? Nee.
Jeroen Broekema: Hoe was dat dan opeens? Want dat was een heel groot onderdeel.
Chris Balemans: Werd dat van de club.
Chris Baelemans: Ja, in het eerste jaar heb ik me echt alleen maar met het opleidingsbedrijf bezig gehouden. En ik weet nog dat ik de.
Chris Balemans: Vraag kreeg, Zou je het stokje van de oprichter van Welten Kees Welten willen overnemen?
Chris Baelemans: En mijn eerste reactie was nee, detacheren, dat is niets voor mij.
Chris Balemans: Ik zag dat als, nou ja, het.
Chris Baelemans: Over de schutting gooien van cv’s, mensen plaatsen. Ik ken de term die in die.
Chris Balemans: Tijd wel werd gebruikt, dat was doseschuiverij.
Chris Baelemans: Ik moet eerlijk zeggen dat ik me voor die gedachte alleen al nu, op de dag van vandaag, schaam. Waarom heb ik ja gezegd op dat moment? Omdat ik wel het idee had als.
Chris Balemans: We een bedrijf kunnen maken wat kan.
Chris Baelemans: Dienen als platform voor het ontwikkelen en doorontwikkelen van financial professionals, waarbij we leren aan de ene kant kunnen combineren met.
Chris Balemans: Werken aan de andere kant.
Chris Baelemans: Mag dat van de marketingafdeling niet zeggen, maar ik noem het dan toch maar de leerwerkfabriek van de financiële sector. Ik dacht op dat moment als we die combinatie kunnen maken, dan kan het echt een interessante propositie zijn en dan.
Chris Balemans: Sluit dat ook wel aan bij mijn drijfveren.
Chris Baelemans: Namelijk het beter maken van die financiële sector om consumenten uiteindelijk op impactvolle momenten te kunnen ondersteunen. En dat heeft voor mij toen de doorslag gegeven om te zeggen, ja, dit ga ik doen.
Jeroen Broekema: Dat was het doorslag om CEO te worden, om het van Kees Welter over te nemen. Nog één stap daarvoor. Het moment dat jullie het laten opgaan in de groep, ik mag het niet verkopen noemen, maar in ieder geval onderdeel worden van een groter iets. Was dat wel de bedoeling, of kwam het op jullie pad?
Chris Baelemans: De directe aanleiding was wat er met mij gebeurde. Waarbij wij elkaar wel hebben aangekeken en hebben gezegd, zo snel kan het dus ook gaan. Dat was het moment dat Ron, nogmaals 15, 16 jaar ouder dan ik, sowieso al nadacht over wat zijn mijn volgende stappen.
Chris Balemans: Moet ik niet een keer uit gaan stappen?
Chris Baelemans: Nou, toen dat met mij gebeurde was dat een extra trigger om met elkaar het gesprek aan te gaan.
Chris Balemans: Ja, wat is de next step voor Dukes & Balemans?
Chris Baelemans: En hoe kunnen wij de continuïteit naar de toekomst toe ook waarborgen? Wat je toen zag was dat in de financiële sector een consolidatieslag gaande was. En we hadden vroeger klanten, RVS, Postbank, Nationaal Nederlanden, ING, waren allemaal individuele klanten. Inmiddels was dat één bedrijf geworden. Dus dat was een enorme consolidatieslag gaande. En bij ons leefde wel de gedachte dat je ook als leverancier, als partner van grote financiële dienstverleners, dan heel goed.
Chris Balemans: Moet anticiperen op die consolidatie.
Chris Baelemans: Wel, het had een opleidingstak. Het lag dus voor de hand om eens een keer met elkaar aan tafel te gaan zitten om te praten over kunnen wij niet die diensten met elkaar aan elkaar verbinden om uiteindelijk een nog krachtigere positie in de financiële sector te betekenen.
Jeroen Broekema: En hoe lang duurde zo’n traject in jouw geval van het eerste aftast een kopje koffie tot aan de daadwerkelijke transactie?
Chris Baelemans: Nou, Ron en ik waren zelf al in dat denkproces een aantal maanden bezig. Toen op enig moment Kees Welter mij belde. Dat hij een kop koffie wilde drinken.
Jeroen Broekema: Jullie kennen elkaar al?
Chris Baelemans: Wij kennen elkaar natuurlijk uit de sector. We kwamen elkaar overigens niet zo heel vaak tegen. Dat moment herinner ik me nog goed. Hij kwam naar kantoor.
Chris Balemans: In Tilburg zaten wij toen.
Chris Baelemans: Hij ging tegenover me zitten en sprak de woorden… Ik ga met de deur in huis vallen.
Chris Balemans: Ik zoek een opvolger.
Chris Baelemans: En ik had aan jou gedacht. Nou ja, mijn antwoord op dat moment was, ja Kees, dat ben zeer vereerd, maar ik heb een bedrijf en een compagnon. Laten we eerst eens met elkaar praten over hoe kunnen we nou onze beide.
Chris Balemans: Vormen van dienstverlening aan elkaar verbinden.
Chris Baelemans: En dat traject heeft alles bij elkaar wel anderhalfs twee jaar geduurd. En dat had er ook mee te maken dat op dat moment het WFT-vak bekwaamheidsstelsel werd geïntroduceerd. En wij beiden, zowel de opleidingen als Duckels en Baanbos, werden uitgenodigd voor RFP’s. Bij de grote financiële dienstverleners. En toen hebben Kees en ik met elkaar afgesproken. In die periode stoppen wij de gesprekken en we gaan gewoon de concurrentie met elkaar aan. En dat was op zich wel grappig. Ik kan me nog herinneren dat de eerste grote RFP-beslissing viel.
Chris Balemans: Die viel bij Dukkers en Balemans.
Chris Baelemans: De tweede viel bij Welten, de derde bij Dukkers en Balemans en de vierde weer bij Welten. Dus alle grote financiële dienstverleners zaten bij of Welten of Dukkers en Balemans. En daarna zijn wij het gesprek weer.
Chris Balemans: Opgestart toen die periode voorbij was.
Chris Baelemans: En zijn we bij elkaar terechtgekomen.
Jeroen Broekema: Ja, mooi. Mooi hoe je beschrijft die cruciale momenten. Dat zo’n Kees Welter dat vraagt en het moment destijds dat jullie bij de Chinees zaten. Dat zijn mooie momenten om terug te halen.
Voice-over: Je luistert naar Leaders in Finance met Jeroen Broekema.
Jeroen Broekema: Als ik nog wat verder terug ga in de tijd, hoe komt iemand die politicologie studeerde en in de hele politieke wereld ook is gaan werken, hoe komt hij überhaupt in deze wereld terecht?
Chris Balemans: Toeval.
Jeroen Broekema: Ja, wat was het toeval?
Chris Baelemans: Ja, ik was van kleins af aan, nou ja, 14, 15 jaar enorm geïnteresseerd in de politiek. Mijn ouders hebben zich ook in die tijd regelmatig afgevraagd, wat is er met die jongen aan de hand? Want dat is voor iemand van 14, 15 jaar, nou ja, was zeker in die tijd niet echt gebruikelijk. Maar ik was echt enorm geïnteresseerd in de politiek. Ik ging dus ook politieke wetenschappen studeren.
Jeroen Broekema: Ja, want ik las, sorry ik je heel kort onderbreek, maar ik las in onze voorbereiding als veertien-, zestienjarige, volgde Chris ademloos de debatten tussen Wiegolf van Acht en Den El in de Tweede Kamer.
Chris Baelemans: Ja, dat is echt zo.
Jeroen Broekema: Wat was het dan, heel concreet, waarom kon je er ademloos naar kijken?
Chris Baelemans: Taal. woordgebruik, debattechniek, met name het politieke spel, denk ik. Als ik dat probeer terug te halen uit die tijd, ik vond dat magisch bijna.
Jeroen Broekema: En bedoel je met het spel hoe mensen dingen voor elkaar kregen?
Chris Baelemans: Ja, het onderhandelen, elkaar proberen te overtuigen met argumenten, het woordgebruik, Nou ja, ik.
Chris Balemans: Bedoel, ik vind dat, maar Van Acht.
Chris Baelemans: Dat was in mijn beleving een poeet.
Chris Balemans: Ik was altijd heel erg in taal geïnteresseerd. En recent overleden.
Chris Baelemans: Ja, ik vond dat, het had iets magisch voor mij op dat moment. Dus ik ben uiteindelijk politieke wetenschappen gaan studeren. Al tijdens mijn studie, zoals gezegd, in de Tweede Kamer als parlementaire medewerker gaan werken.
Jeroen Broekema: Was dat voor een bepaald Kamerlid?
Chris Balemans: Ja, dat was een kamerlid, Riet Rosen van Pelt.
Chris Baelemans: Een CDA-kamerlid die vertegenwoordigde, in die tijd had je nog wel heel sterk die politieke zuilen in de Tweede Kamer, zeker binnen het CDA. KVP en de CAU. Zij vertegenwoordigden de katholieke plattelandsvrouwen. Dat was echt een groot blok in de CDA. Nou, nee, maar ik ben gewoon gaan solliciteren. En bij toeval bij haar terechtgekomen. Zij zocht een parlementaire medewerker.
Jeroen Broekema: Je was al lid van het jongeren van de CDA. Ik weet niet of dat bestond toen of iets vergelijkbaars. Was je al lid van de partij?
Chris Baelemans: Zal ik eerlijk zijn?
Chris Balemans: Nee.
Chris Baelemans: Ik was lid van de VVD.
Jeroen Broekema: Ah, kijk. Nu komt de aap uit de mouw.
Chris Baelemans: Ja. Ja, daar lag aanvankelijk mijn, maar dat is ook als je jong bent, ben je dat aan het vormen? Uiteindelijk is CDA voor mij de goede keuze gebleken.
Jeroen Broekema: Er zijn hele bekende politici, die hele andere, Gerrit Storm is ook begonnen, geloof ik, als PvdA.
Chris Baelemans: Tegenwoordig is het eerder, nou ja, regel dan uitzondering, dat je eerst een andere politieke route volgt. Dat was voor mij toen echt een zoektocht. Ik ben uiteindelijk terechtgekomen bij een CDA-parlementariër. En met name haar inhoudelijk gaan ondersteunen met het voorbereiden van debatten, het stellen van schriftelijke vragen. Ja, razend interessant.
Jeroen Broekema: Kan je nog een voorbeeld herinneren waarvan jij de voorbereiding hebt gedaan, waar uiteindelijk vragen zijn gesteld door jou, of misschien zelfs iets veranderd is door jou, of een motie is ingediend of iets dergelijks?
Chris Baelemans: Ja, zij werkte met name op het domein landbouw, ontwikkelingssamenwerking en emancipatiezaken. Dat waren haar vakgebieden, zeg maar. En ik ben toen heel nadrukkelijk bezig geweest met, ik kan me nog herinneren, dat was een voorbereiding op een nieuwe wetgeving omtrent het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen in de landbouw.
Chris Balemans: Daar ben ik heel druk mee bezig geweest.
Chris Baelemans: Dat is een concreet voorbeeld van zo’n onderwerp.
Jeroen Broekema: Daar wist je waarschijnlijk niets van?
Chris Baelemans: Helemaal niets. Ik wist van al die onderwerpen. Ja, daar duik je in. En dan ga je voorbereiden. Je gaat belangenorganisaties spreken. Toen nog heel veel lobbyisten in Den Haag.
Chris Balemans: Ik denk dat dat nog steeds zo.
Chris Baelemans: Is, maar dat was toen echt wel… Het was ook voeding voor politici. Voor voorbereiding van debatten, et cetera.
Jeroen Broekema: Vond je het een spannende tijd om voor het eerst daar als jonge vent rond te lopen op het Binnenhof?
Chris Baelemans: Dat was wel een andere tijd dan nu. Je liep daar gewoon nog het kamergebouw binnen. Je had een pasje, maar die hoefde je op enig moment niet meer te laten zien. Dan zwaaide je een keer naar de bodem en dan liep je door.
Jeroen Broekema: Dat moet je nu proberen.
Chris Baelemans: Dat is tegenwoordig ondenkbaar. Je moet door vijf sluizen heen voordat je een keer in de hal staat. Maar het was nog het oude kamergebouw met de oude vergaderzaal. Achter de groene gordijntjes, daar mocht ik komen. Ja, dat had ik, dat kende ik van televisie. Dat had het magische gevoel bij mij teweeggebracht.
Chris Balemans: En ik mocht daar ineens zijn. Op dat moment was het onwijs spannend, maar ook enerverend.
Chris Baelemans: Ik kan me nog herinneren dat een van de kabinetten Lubbers viel.
Chris Balemans: Op het reiskostenforfait.
Chris Baelemans: Toen was ik daar aanwezig. Daarbij zijn, wat een historisch parlementaire moment is geweest. Dat alleen al is. Dat koester ik ook echt, die momenten.
Jeroen Broekema: Ben je toen ook in Den Haag gaan wonen?
Chris Baelemans: Ja, ik woon nu in Leidschendam.
Jeroen Broekema: En heb je de overstap naar Europa op je pad of was dat iets wat je graag wilde?
Chris Baelemans: Ja, een van mijn collega’s was Maxime Vragen en die werd gekozen in het Europees Parlement en zocht toen ook een.
Chris Balemans: Parlementaire medewerker en heeft toen naar mij.
Chris Baelemans: Gevraagd wil je mee naar Brussel? Ja, ik was jong en Ja, internationaal heeft mij altijd getrokken. Mijn afstudeerrichting is ook internationale betrekking. Dus die stap, ja, dat was een enorme uitdaging.
Jeroen Broekema: En ook leuk om misschien te vragen, later natuurlijk minister, werd een zoon op heel andere momenten zijn carrière te hebben leren kennen, denk ik.
Chris Baelemans: Ja, zeker. Ik weet niet of jullie op contact gehouden hebben, maar… Nou, niet intensief.
Chris Balemans: Nee, ik ben hem een paar jaar.
Chris Baelemans: Geleden nog eens een keer tegengekomen.
Jeroen Broekema: Bij Bouw het Nederland.
Chris Balemans: Ja, toen was hij voorzitter van Bouw het Nederland.
Jeroen Broekema: En ben je toen in Brussel gaan wonen?
Chris Baelemans: Nee, dat is een compromis met mijn toenmalige echtgenote. We zijn toen wel uit Leidsendam weggegaan.
Chris Balemans: En in Brabant terechtgekomen.
Chris Baelemans: In Berkel, Eenschot, waar ik nog steeds…
Jeroen Broekema: Dat was flink reizen dan.
Chris Baelemans: Ja, veel reizen. En ik deed in het Europees parlement Maxime Vraag had portfui, ontwikkelingssamenwerking ook. Dus veel gereisd in die periode. En één week per maand in Straatsburg natuurlijk, plenaire vergadering.
Jeroen Broekema: Maar ook reizen naar bijvoorbeeld naar Afrika of naar Azië, ook op die manier. Dus dat was ook, jij gebruikte net het woord enerverend, maar ook wel een enerverende periode.
Chris Baelemans: Ja, zeer enerverende periode. Heel veel mensen leren kennen. Ontzettend veel gezien. Ervaren en meegemaakt.
Chris Balemans: Ontzettend boeiende periode. Ik heb dat een aantal jaren gedaan.
Chris Baelemans: En dan ben je jong. En ik had op een moment wel het gevoel, als ik echt in de.
Chris Balemans: Politiek verder wil, en dat wilde ik, dat was mijn ambitie, maar dan moet.
Chris Baelemans: Ik ook een keer buiten de deur gaan kijken. En dat duurt nu al ruim 32 jaar.
Jeroen Broekema: Dus je stopt nu bij Welton omdat je minister gaat worden, begrijp ik?
Chris Baelemans: Nee, ik ben niet beschikbaar.
Jeroen Broekema: Nee, maar je bent ook niet van plan. Ben je ooit politiek verder actief geweest? Ben je nog een keer raadslid?
Chris Baelemans: Ja, in de gemeente ben ik voorzitter geweest. Dus wel niet in een echte uitvoerende rol. Dus niet in de gemeenteraad of wat dan ook. Maar wel als bestuurslid. Daar ben ik wel lange tijd nog actief geweest. De laatste jaren niet meer.
Jeroen Broekema: En heb jij dingen waarvan je zegt uit die politieke tijd in Brussel, in Den Haag, waarvan je nog steeds denkt, wat ik daar geleerd heb, daar heb ik ook in mijn huidige werk nog steeds iets aan of daar denk ik nog vaak aan terug als ik in bepaalde situaties terechtkom.
Chris Baelemans: Het spreken voor grote groepen. Je kunt je voorstellen als je voor een parlementariër werkt die de katholieke plas de landsvrouw vertegenwoordigt, dan komen er busladingen vol naar Den Haag. Met katholieke plattelandsvrouwen en die moeten ook worden toegesproken. Dat deed ik veel. Spreken in het openbaar, daar heb ik altijd heel veel profijt van gehad. Maar met name ook het ontrafelen van complexe vraagstukken. Dus het analyseren van wat is hier.
Chris Balemans: Nu precies het probleem?
Chris Baelemans: Wat is de impact op de verschillende stakeholders? En hoe kan ik? met het bewaken van de balans tussen alle stakeholders, de optimale oplossing bedenken.
Chris Balemans: Dat heb ik echt daar wel geleerd.
Chris Baelemans: Daar heb ik nog steeds heel veel aan.
Jeroen Broekema: Ja, ik kan me helemaal voorstellen. En ik kan me ook voorstellen dat belangenconflicten en hoe dat spel werkt, dat je daar ook zeker wat aan hebt gehad om te zien hoe dat werkt. Wie uiteindelijk, wie krijgt wat, waar en wanneer is, geloof ik. Dat is wel wat in de politicologie jij hebt gestudeerd. Als we nog een paar stappen teruggaan, helemaal naar het begin van jouw leven.
Chris Balemans: Wil je iets delen over hoe je bent opgegroeid?
Chris Baelemans: Zeker. In een heel warm Brabants gezin. Mijn vader was hoofd van centrale recherche.
Chris Balemans: Dus die had echt een hele andere achtergrond.
Chris Baelemans: Met een moeder die eigenlijk altijd voor de kinderen was. Ik heb twee broers. We waren met drie jongens thuis. Nou, echt jongensgezin.
Jeroen Broekema: Wat betekent dat?
Chris Baelemans: Dat was stompen aan tafel en elkaar uitdagen. In de ogen van mijn moeder soms iets te grof taalgebruik. Mijn moeder is echt degene die het gezin leidde. Maar heel warm en in een rustig Brabants dorp. Daar ligt echt wel mijn belangrijkste warme herinneringen.
Jeroen Broekema: Want dit is in Brabants dorp is in de buurt van Tilburg ook?
Chris Baelemans: In de buurt van Tilburg. Ik ben geboren en een deel van mijn jeugd opgegroeid in Breukelen. Daarna naar Brabants verhuisd. En eigenlijk ook alweer vrij snel naar.
Chris Balemans: Leiden waar ik ging studeren.
Jeroen Broekema: Want jouw vader die had dus bij de recherche maakte die enorme, nou de andere kant van de samenleving mee, hele zware dingen mee. Vertelde hij daar dan ook thuis over?
Chris Baelemans: Nooit.
Jeroen Broekema: Nooit? Helemaal geen woord? Nee. Geen idee wat hij deed?
Chris Baelemans: Nou ja, natuurlijk hij was bezig met criminaliteit, moorden, wapentransporten. Op het eind van zijn carrière is hij naar Sint Maarten gegaan. Wat een soort internationale doorvoerhaven van drugs en wapens en het witwassen van kwart geld was. Nou ja, waar natuurlijk Nederland de ambitie.
Chris Balemans: Had om dat te bestrijden.
Chris Baelemans: Maar hij vertelde nooit iets over de inhoud. Dus ik wist wel het domein en het spectrum waarin hij werkzaam was, maar over de inhoud vertelde hij niets. Helemaal niets.
Jeroen Broekema: Maar jij en je broers hadden niet zoiets als, kind ik wil ook bij de politie gaan werken, bij de recherche, want dat spreekt lijkt me veel kinderen wel aan.
Chris Baelemans: Ik absoluut niet.
Chris Balemans: Nee.
Jeroen Broekema: Waarom niet?
Chris Baelemans: Die had ik nooit gehad. Dat sprak me gewoon niet aan. Ik had een andere passie.
Chris Balemans: Dat was de politiek.
Chris Baelemans: En veel sporten. Dat was een tweede grote passie. Mijn jongere broer is uiteindelijk ook bij de reserve gegaan.
Jeroen Broekema: Ah, dus toch. Dat is grappig. Ja, zeker.
Chris Baelemans: En mijn jongste broer is uiteindelijk ook ondernemer geworden. Ook in een heel andere sector, een heel andere branche.
Jeroen Broekema: Maar dat hadden jullie niet vanuit de familie meegekregen dus? Of waren er andere familieleden waar dat getriggerd werd?
Chris Baelemans: Nou, mijn beide grootouders hadden een bedrijf. Dus het zit ergens wel in de familie.
Jeroen Broekema: Wat deden die?
Chris Balemans: De ouders van mijn moeder hadden een aannemersbedrijf.
Chris Baelemans: En eigenlijk de ouders van mijn vader ook. Dat was wel een specifiek bouwbedrijf, maar die zaten echt in de aannemerij.
Jeroen Broekema: Als je terugkijkt op je carrière tot op heden, wat zijn dan echt cruciale momenten geweest? We hebben er al twee gehad, het starten van het bedrijf en misschien nu ook wel. Dat is ook een cruciaal moment in zekere zin. Zijn er nog andere momenten geweest waar je zegt dat het echt wel heel.
Chris Balemans: Belangrijk is geweest hoe het allemaal is gelopen?
Jeroen Broekema: Je gezondheidsmomenten hebben we ook gehad.
Chris Baelemans: Ja, ik denk dat dat wel de meest ingrijpende momenten zijn geweest. In ieder geval momenten die achteraf terugkijkend.
Chris Balemans: Ook wel een enorme impact hebben gehad.
Chris Baelemans: Ik ben vooral heel nieuwsgierig als ik vooruit kijk. De nieuwe fase die aanbreekt.
Jeroen Broekema: Nou ja, laten we het doen. Ik wil dat later doen, maar laten we het nu eens doen dan. Waar kijk je zelf naar?
Chris Baelemans: Dat is aan de ene kant ook spannend. Ik bedoel, ik zou liegen als ik zou zeggen dit brengt ook niet een dubbel gevoel met zich mee. Want ik ga toch afscheid nemen van Een hele lange periode in mijn leven.
Chris Balemans: In ieder geval in mijn werkbare leven.
Chris Baelemans: Afscheid nemen van mensen. En natuurlijk, iedereen zegt altijd ja, maar we houden wel contact. Nou, ik weet ook hoe het werkt in de praktijk. Ik denk dat dat echt minder zal worden. En het is zeker bij een bedrijf als Welten, waar enorme dynamiek heerst. Waar het altijd pruist, waar altijd jonge.
Chris Balemans: Nieuwe mensen aan boord komen.
Chris Baelemans: Ik denk dat ik die dynamiek echt ga missen. Dus dat is aan de ene kant wel een gevoel waarbij ik benieuwd ben.
Chris Balemans: Hoe ga ik dat ervaren?
Chris Baelemans: Aan de andere kant, er ligt ook een wereld die ook voor mij totaal onbekend is open. En daar ben ik ook wel nieuwsgierig naar.
Jeroen Broekema: Want je hebt niks gepland?
Chris Balemans: Nee.
Jeroen Broekema: Helemaal niks?
Chris Balemans: Nee.
Chris Baelemans: Nou, buiten een aantal vakanties, want dat.
Chris Balemans: Ga ik wel doen.
Chris Baelemans: Maar ik heb voor nu gezegd, ik wil eerst zorgen dat er een goede opvolger is. Die wil ik ook goed begeleiden, coachen. Een goede entree bieden bij Welten. En daarna ga ik eens nadenken over.
Chris Balemans: Nou wat is de next step?
Chris Baelemans: En ik heb echt werkelijk nog geen idee.
Jeroen Broekema: Maar is de next step bijvoorbeeld weer ergens fulltime werken? Of zeg je nee, dat heb ik wel uitgesloten. Ik ga niet ergens fulltime werken. Ik ga niet een nieuwe onderneming beginnen. Of zelfs dat ligt nog open.
Chris Baelemans: Ik ga ervan uit dat mijn vrouw deze podcast ook hoort. Ik ga niet meer ergens fulltime werken.
Jeroen Broekema: Het is on the record nu, vrouw van Chris. Dus wat dat betreft weet je het wel een beetje. Je moet het meer in commissariaten gaan zien of het ondersteunen van ondernemers of dat soort dingen. Want je wil ook de politiek niet in, dat hebben we ook al uitgesloten. Dus wat dat betreft is er best wel wat richting bekend.
Chris Baelemans: Ja, commissariaten, dat past niet zo bij mij. Aan de bestuurstafel iets roepen. Daar ben ik toch te veel ondernemer voor. Ik denk dat het dan toch meer met de poten in de klei zal.
Chris Balemans: Zijn in coaching van ondernemers in die richting.
Chris Baelemans: Het helpen van bedrijven. Maar wel vanuit de operatie en de business en niet aan de bestuurstafel.
Jeroen Broekema: Helder. En Privé, naar de toekomst kijken, die zegt ik heb een aantal reizen gepland. Heb je nog andere dingen waarvan je zegt ik zou het wel gaaf vinden dat ik daar nu tijd voor krijg? Wat ik altijd al heb willen doen of waar ik meer tijd aan zou willen besteden?
Chris Baelemans: Ja, ik ben in de politiek jaren bezig geweest met ontwikkelingssamenwerking. Dat is een van de dingen die ik altijd wel heb voortgezet. Dat doe je dan op afstand en meestal op een andere manier. Bijvoorbeeld financieel dit soort projecten te steunen. Ik ben wel echt van plan om daar intensiever mee aan de slag te gaan.
Jeroen Broekema: Hebben we het dan over bepaalde landen of gebieden in de wereld?
Chris Baelemans: Ja, dat is met name Afrika. Afrika, daar gaat wel echt mijn liefde naar uit. Daar heb ik ook een aantal projecten ondersteund in de afgelopen jaren en die wil ik ook echt gaan bezoeken en kijken of ik daar nog een bijdrage van kan leveren. Ik heb altijd gezegd, ik heb één grote droom en dat is bouwen van.
Chris Balemans: Een school in Afrika.
Chris Baelemans: Want dan komt mijn liefde voor ontwikkelingssamenwerking samen met mijn passie voor leren en ontwikkelen. Dat heb ik financieel wel gedaan in de afgelopen jaren, maar ik wil dat ook echt zelf gaan ervaren en zien. En wellicht ook een bijdrage aanleveren. Daar ga ik meer tijd voor nemen.
Jeroen Broekema: Nog even daarop doorvragen. Welke landen zijn voor jou speciaal in Afrika?
Chris Baelemans: Sierra Leone. Dat is een land wat voor mij speciaal is, waar we ook een project hebben gedaan. Daar ben ik in het verleden een aantal keren geweest. Dat is overigens alweer lang geleden.
Jeroen Broekema: Dat is ook geen ongevaarlijk land, denk ik.
Chris Baelemans: Nee, op dit moment is het best een lastig land. Ook wel gevaarlijk. Zuid-Afrika is een land dat me enorm trekt. We gaan in juli naar Tanzania. Dat zijn wel de drie. Botswana is een land waar mijn aandacht wel naar uitgaat.
Chris Balemans: Een mooi land. Dus ja.
Jeroen Broekema: Mooi, mooi. En ik onderbrak je, want je wilde nog iets anders zeggen, wat je privé ook meer tijd in wilde gaan besteden.
Chris Baelemans: Nou, dat is het samen zijn met mijn familie, vrienden. Ik ga niet klagen over werkweken van 70, 80 uur, maar ik heb de.
Chris Balemans: Afgelopen 32 jaar best hard gewerkt.
Chris Baelemans: En dat betekent dus ook dat je keuzes hebt gemaakt, minder hebt kunnen genieten, onderdeel bent geweest van het gezin, vrienden. Daar wil ik ook wel echt meer.
Chris Balemans: Tijd voor gaan nemen.
Voice-over: Dit is Leaders in Finance met Jeroen Broekema.
Jeroen Broekema: We hebben altijd zo tegen het einde van het gesprek ook een pleaser en een teaser bij Leaders in Finance. De pleaser is altijd dezelfde, dat heb ik je ook verteld. Het gaat over een boek. Aan de teasende kant, dat gaat meer over de sector, heb ik heel simpel opgeschreven. Of je het nou op Nederlandse schaal bekijkt of wereldwijd, dat maakt niet uit.
Chris Balemans: Maar de financiële sector is gewoon te groot. Ben je het daarmee eens of oneens? De financiële sector is niet te groot.
Chris Baelemans: Tel. Ja, ik vind het te groot. Dat suggereert dat er of teveel mensen werkzaam zijn, of de dienstverlening te breed of te diep is. Ik denk wel dat de financiële sector zich moet aanpassen aan nieuwe tijden. Dat de financiële sector moet veranderen. Meer moet inspelen op maatschappelijke ontwikkelingen, geopolitieke ontwikkelingen. Ik denk ook overigens dat de financiële sector enorm in verandering is. En als het gevolg daarvan is dat de sector kleiner wordt, dan is dat een gevolg van de noodzakelijke veranderingen. Dus het gaat voor mij veel meer over kwaliteit, inhoud, toegevoegde waarde, relevantie.
Jeroen Broekema: Want ik zal de andere kant van de teaser even verdedigen voor de sake of argument. Het idee van deze teaser is natuurlijk dat er ook heel veel onderdelen zijn in de financiële sector. waarvan je je kan afvragen of die echt iets bijdragen aan die maatschappij. Jij beschrijft eerder in het gesprek ook die momenten die ertoe doen, even mijn woorden, maar daar komt het op neer, denk ik, bij klanten. Er zijn natuurlijk ook heel veel, ik wil niet shamen, maar onderdelen waar je op z’n minst vraagtekens bij kan stellen.
Chris Balemans: Zeker.
Chris Baelemans: Maar voor mij staat bovenaan de vraag, wanneer ben je relevant voor een consument? In mijn beleving zijn er een paar elementen die voor consumenten belangrijk zijn. Dat is vertrouwen.
Chris Balemans: Gemak dus altijd en overal je bankzaken kunnen doen bijvoorbeeld en een redelijke prijs.
Chris Baelemans: Die drie elementen die moeten wel met elkaar in evenwicht zijn en als aan die drie elementen is voldaan dan voegt.
Chris Balemans: Een financieel dienstverlener wat toe als een.
Chris Baelemans: Van die drie elementen ontbreekt dan is het bijna overbodige dienstverlening. En dan kan dat deel inderdaad verdwijnen, daar ben ik het helemaal mee eens. Maar of de financiële sector te groot of te klein is, dat hangt voor mij heel erg af van het antwoord.
Chris Balemans: Op de vraag hoe relevant zijn ze?
Jeroen Broekema: Helder. Aan de please en de kansen was aangekondigd. Lees je graag, laat ik dat eerst even vragen.
Chris Baelemans: Ik lees graag, maar tijdgebrek… Bij werkweken.
Jeroen Broekema: Van 70 uur wordt het lastig.
Chris Baelemans: Dan lees je vooral veel vakliteratuur en interne stukken. Maar als ik de gelegenheid heb, lees ik echt graag. En dat zijn dus met name de momenten in de vakanties.
Jeroen Broekema: En lees je dan managementboeken om weer te leren, of lees je dan totale ontspannende dingen?
Chris Baelemans: Ik neem altijd managementboeken mee. Daar blader ik van links naar rechts en van voor naar achter doorheen, pak er dingen uit. en denk heel vaak de praktijk is weer barstiger. Vreemd genoeg heb ik ze wel altijd in mijn tas zitten, omdat je toch flarden uithaalt waar je dan toch onbewust denk ik vaak iets mee kunt. Maar ik vind het leuker om biografieën te lezen.
Jeroen Broekema: Ja, noem eens eentje waarvoor je zegt.
Chris Baelemans: Dat… Nou ja, je had het net over Van Acht die overleden is onlangs. Die biografie heb ik afgelopen jaar gelezen. Ik heb de biografie van Obama onlangs nog gelezen. Dat zijn, ja, dat is dan toch, als ik daar nu zo over nadenk.
Chris Balemans: Zijn het wel altijd politici. Ja.
Jeroen Broekema: Ik heb een keer de kans gehad, en dat zeg ik nu omdat jij verteld hebt over je CDA-achtergrond, onder Ruding 1 uur en 45 minuten te interviewen over zijn memoirs. 700 pagina’s voorbereiding, dat wel. Het was heel leuk om te lezen. Het is zeker een aanrader voor jou, mocht je het nog niet gelezen hebben. Straks heb je iets meer tijd, dus het is een aardige pil. En heb je ook een biografie of een ander boek waarvan je zegt, dat vind ik leuk om hier te delen?
Chris Baelemans: Ja, dat is het boek wat ik heb overgedragen, of wat ik net heb gegeven aan mijn opvolger. Dus wel een mooi symbolisch moment. En dat boek heet The Founders’ Mentality. Dat is van Chris Zoek en James Allen. Dat is een prachtig boek. Waarom is dat een prachtig boek? Het leest heel makkelijk. Er zit voor mij heel veel herkenning in en voor mij is het feit dat ik dit gegeven heb aan mijn opvolger ook wel een soort van kleine boodschap. Vergeet niet de founders mentality, die zich altijd richt op klanten, de buitenwereld, die warts is van bureaucratie, die nou ja.
Chris Balemans: Altijd creativiteit en ondernemerschap wil stimuleren.
Chris Baelemans: En dat wordt naarmate een bedrijf groter wordt en groeit, scheldt daar ook het.
Chris Balemans: Grote risico op stagnatie van de groei.
Chris Baelemans: Dat het te groot wordt, te gereguleerd, te veel in protocollen, regels, bureaucratie. En dan sla je de creativiteit en ondernemerschappen uit een bedrijf. Daar schuilt wel een gevaar in.
Jeroen Broekema: Is dat niet iets wat eigenlijk altijd iedere onderneming wil? Of je nou zo groot bent als Google of wat dan ook. Ik kan het eigenlijk wel. Kun je wel een founders mentality hebben zonder dat het een kleine organisatie is waar de founders eigenlijk alles runnen?
Chris Balemans: Ik denk dat het kan.
Chris Baelemans: Ik denk dat het kan. De weg er naartoe is best een lastige. Ik kijk naar mijn eigen bedrijf, de Weltengroep, waar twee van de drie oprichters het bedrijf verlaten hebben. Ik hoop dat ook als ik een stap terugzet, dat dat oorspronkelijke gevoel en die geest van een van de oprichters of de oprichters, dat dat wel aanwezig blijft. En dat is vooral ook durf met je kop tegen de muur aan te lopen. Durf dingen uit te proberen. Dus voel de ruimte. om creatief te zijn, om nieuwe ideeën te bedenken. Mensen vragen mij vaak, ik spreek iedere nieuwe medewerker van Welten altijd, in de.
Chris Balemans: Traineeship in de eerste week, de vraag.
Chris Baelemans: Die ik altijd krijg van nieuwe professors, wat is voor jou ondernemerschap? En het antwoord is altijd hetzelfde, namelijk het sparen van mislukte projecten. Ik heb een kast vol met mislukte projecten. Maar die mislukte projecten maakt wel dat je leert, leert van je fouten en er ook de goede dingen uit kunt halen. Uiteindelijk, als je doorzet en ook accepteert.
Chris Balemans: Dat je dus mislukte projecten mag hebben, gaat er ook een keer iets lukken.
Chris Baelemans: Dus ja, ik hoop dat die founders, die founders mentality, Het sparen van mislukte projecten, dus durven dat dat er echt wel in blijft zitten.
Jeroen Broekema: Je durft volgens mij altijd als je het gevoel hebt dat je rugdekking hebt. Ook als kind, bij een bepaalde opvoeding waarbij je het gevoel hebt, ja mijn ouders die Die staan er uiteindelijk als het misgaat, om even die vergelijking te trekken. Dat is denk ik hier ook zo. Er is altijd weer iemand die boven je zit, of nou een aandeelhouder is, of een RVC of whatever. Maar als je het gevoel hebt dat je ook die, zoals jij dat zo mooi verwoord, het sparen van mislukte projecten, als je die mislukte projecten ook mag mislukken, dat je er niet voor op je vingers getikt wordt. Is dat niet cruciaal?
Chris Balemans: Vertrouwen.
Jeroen Broekema: Ja, vertrouwen. Jij kan het wel sneller dan ik. Eén woord.
Chris Baelemans: Ja, vertrouwen is key. En dat weten de mensen met wie ik altijd gewerkt heb, weten dat ook. Als er geen vertrouwen is, of er is een gebrek aan vertrouwen, dan wordt het bijna ondoenlijk. Dan ga je niet meer uitproberen. Dan ga je aan de veilige kant zitten. Dan ga je verschuilen achter regels en protocollen. Natuurlijk moeten die er zijn naarmate je organisatie groter wordt. Moet je een aantal dingen borgen, dat begrijp ik ook. Maar laat alsjeblieft altijd ruimte voor creativiteit. Vandaar dat ik de founders mentality als boek ook van harte heb aanbevolen aan mijn opvolger.
Jeroen Broekema: Mooi, prachtig hoe je het verwoord. Ik hing aan je lippen. Tot slot het laatste paar kleine vraagjes van mijn kant. Eentje is, ik heb het voorrecht gehad om 154 CEO’s en hoogleraar en ministers te mogen interviewen. En één ding heb ik altijd gevraagd, omdat ik die spaar en dat ook in ons boek ook weer terecht kon. Dat is namelijk tips voor starters op de arbeidsmarkt. Heb je die?
Chris Balemans: Ga uitproberen.
Jeroen Broekema: En wat moet je uitproberen?
Chris Balemans: Alles.
Chris Baelemans: Sta open voor meerdere kansen die je krijgt.
Chris Balemans: Durf.
Jeroen Broekema: Mooi. Helder. To the point. Laatste twee dingen. Wat doe je om fit te blijven? Want je hebt even los van het feit dat je zo’n intense gebeurtenis hebt gehad, die dat misschien nog extra benadrukt. Je zei ook vroeger sport ik heel veel, ik weet niet of je het nog steeds doet, maar wat doe je om met dit soort werkweken ook en nog een druk privéleven om jezelf scherp te houden?
Chris Baelemans: Ik heb inderdaad altijd heel veel gesport en dat doe ik nog steeds. Drie keer in de week, op maandag, woensdag en vrijdag, ben ik om acht uur op de sportschool, kwart voor acht, onder begeleiding van een personal coach. Dat is iets wat ik heb geïntroduceerd na mijn ingrijpende gebeurtenis. Maar dan ben ik anderhalf uur intensief aan het sporten. En daarnaast wandelen wij heel veel, we fietsen veel. Dat zijn de dingen die ik doe om fit te blijven. En af en toe probeer ik nog een keer te tennissen. Maar dat schiet er wel eens bij.
Jeroen Broekema: Daar krijg je straks meer tijd voor. Ja. Laatste vraag, Chris, voordat ik je ga bedanken voor dit ongelooflijk leuke interview, maar dat ga ik zo nog even benadrukken. Ik heb ongelooflijk veel mogen vragen. Tenminste, ik heb het gewoon gedaan. Jij hebt ontzettend mooie antwoorden gegeven op alles en ons meegenomen in jouw hele zakelijke en privé leven. Maar is het dan toch nog iets waarvan je zegt, ja Jeroen, heel jammer, maar daar hebben we het niet over gehad, moeten we het wel nog even over hebben? Dat is mijn laatste vraag. Dus als dat niks is, dan is dat ook goed. Maar als je zegt, nou, ik heb toch nog iets wat ik wil benadrukken, dan is dit het moment.
Chris Baelemans: Ik wil jou een groot compliment geven. Ik weet niet of je dat wel eens ooit krijgt, maar bij deze. Want jij schept een hele veilige en prettige sfeer om gewoon als twee vakgenoten met elkaar het gesprek aan te gaan en het ook te hebben over andere dingen. Groot compliment, dat was wat ik nog kwijt wilde.
Chris Balemans: Dank voor de gastvrijheid.
Jeroen Broekema: Nou, ongelofelijk sympathiek dat je dat zegt. Het was niet bedoeld om hier een compliment op te vissen, maar wel heel erg leuk om te krijgen. Ik dacht gewoon iets over jou, wat jij nog hebt meegemaakt, maar desal niettemin, dank daarvoor. Chris, heel erg fijn dat je bij Leaders in Finance wilde zijn. Ik wijze nu naar, we hebben zo nog een klein bedankje voor je, om ook wat kracht bij te zetten dat je zoveel tijd hebt genomen. Ik wens je heel veel succes met de laatste overdrachten die je gaat doen en de founders mentality sterk gaat neerzetten bij je opvolging. Je blijft betrokken bij het bedrijf, maar goed, jouw leven zal zeker gaan veranderen zoals je zelf beschreef. Nogmaals, heel veel dank voor je tijd.
Chris Baelemans: Heel graag gedaan.
Voice-over: Dit was Leaders in Finance. We hopen dat je deze aflevering met veel plezier hebt beluisterd. Bestel je feedback erg op prijs. Wat houdt je bezig en over wie wil je meer horen? Laat het weten via een Apple of Google Review. Dat kan ook via de sociale mediacanalen of direct via een e-mail. We kunnen het enorm waarderen als je dat doet. Tot slot danken we onze partners voor hun steun. Dat zijn EY, Medirect, Riskquest, Kayak en Roland Berger. Tot de volgende Leaders in Finance en bedankt voor het luisteren.